کتاب آخرین خنده

«آخرین خنده» مجموعه‌ای از چهارده داستان کوتاه از سیزده نویسنده‌ی شاخص دنیاست. داستان‌های گرد آمده در این مجموعه هر کدام ویژگی و سبک خاص خودشان را دارند.
مترجم کتاب در مقدمه، تاریخ داستان کوتاه را مرور کرده و بعد کوشیده است تا چشم‌اندازی از داستان کوتاه مدرن به روی خوانندی فارسی زبان بگشاید. در این مقدمه به پیچیدگی و تنوع داستان‌های مدرن و مضامین اصلی آن‌ها اشاره شده است. او معتقد است که صفت مدرن را هم می‌توان به یک دوره اطلاق کرد و هم به ابداع و نوآوری. بنابراین یسیاری از نویسندگان معاصر عناصر کلاسیک داستان را به کار می‌گیرند و آثار زیبا و شگرفی را خلق می‌کنند. در این معنی، صفت «مدرن» بیشتر به نوآوری و ابداع دلالت دارد تا به زمان زندگی.
به اعتقاد سعید سعیدپور، مترجم کتاب، درونمایه‌ی بزرگ‌ترین داستان‌های معاصر بر محور بحران اجتناب‌ناپذیر انسان بودن می‌چرخد و نمایانگر کلافگی انسان است که در میان آوار واقعیات آشفته، واقعیت خویش را باز می‌آفریند. از لارنس تا کنراد، از فاکنر تا همینگوی داستان‌نویسان مدرن هر یک به شیوه‌ی خود بحران اساسی زندگی معاصر را نشان می‌دهند.
نکته‌ی مهم دیگر درباره‌ی داستان کوتاه مدرن این است که درک آن مستلزم مشارکت فعال خواننده است. غالب این آثار سبک‌هایی خاص و ظریف دارند و با استفاده دقیق از تعابیر و اشارات و تصاویر در پس ظاهر ساده‌ی خود ابعاد نمادینی دارند و بدین ترتیب مفاهیم و مضامینی مختلف را متجلی و تفسیرهای گوناگون را ممکن می‌سازند. خواننده باید با تخیل فعال، فضاهای خالی داستان را پر کند و به درک بهتری از داستان دست پیدا کند.
عنوان کتاب یعنی آخرین خنده برگرفته از داستانی به همین نام و اثر دی. اچ. لارنس است. برگی از یک آلبوم (کاترین منسفیلد)، میریام (ترومن کاپوتی)، ماشین پرواز (ری برادبری)، دربه در (لنگستن هیوز)، لوده سوگوار (ویلیام فاکنر)، هنرمند در خانه (ویلیام فاکنر)، قلب رازگو (ادگار آلن‌پو)، نبرد جانانه (رالف الیسن)، نشانه‌ها و نمادها (ولادیمیر ناباکف)، آخرین خنده (دی. اچ. لارنس)، داستان‌ها و متن‌هایی برای هیچ (ساموئل بکت)، پیرمرد کنار پل (ارنست همینگوی)، لباس نو (ویرجینیاوولف) و در جستجوی آقای گرین (سال بلو) عناوین داستان‌‌های دیگر این کتاب هستند.
در کتاب «آخرین خنده» نام‌های بزرگی در عرصه‌ی نویسندگی در کنار هم قرار گرفته‌اند تا خواننده بتواند با این نام‌های بزرگ آشنا شود و از خواندن داستان‌هایی که هرکدام سبک و جهان خاص خودشان را دارند، لذت ببرد.