من از همان فصل اول مجذوب شدم. ما به چنین ادبیاتی نیاز داریم. السنعوسی صدای مهم ادبی در حال ظهور است.
السنعوسی صدای وجدان است.
رمان ساقه ی بامبو با داشتن قهرمان جوانش که از پدر کویتی و مادر فیلیپینی زاده شده است، اثری جسورانه به شمار می آید که پدیده ی کارگری مهاجران را در کشورهای حوزه ی خلیج فارس با نگرشی موضوعی بررسی می کند. رمانی است ژرف، با پیرنگی محکم که به طرح پرسش هویت در این کشورها می پردازد.
مادرم در حالی به این کشور پا گذاشت که در مورد فرهنگ آن هیچ چیز نمی دانست. مردم اینجا مثل مردم آنجا نیستند، چهره ها، فرم سیما و زبان، حتی نگاه ها معانی دیگری داشتند که او از آن ها بی خبر بود. طبیعت اینجا با طبیعت آنجا به کلی متفاوت بود، جز اینکه اینجا هم به هنگام روز آفتاب می تابید و شب هنگام ماه در آسمان ظاهر می شد. حتی خورشید، مادرم میگوید: «اوایل شک داشتم که همان خورشیدی باشد که میشناختم.»
غیر از این باور، او هر اتفاقی، هر چند ساده و بی اهمیت را به چشم نشانه ای می دید که نباید نسبت به آن بی تفاوت بود. در حالی که من، مادرم، و خاله آیدایم در اتاق کوچک نشیمن در خانه مان در آنجا بودیم، مادر می گوید: «نمی دانم این زن چطور زندگی می کرد در حالی که هر حادثه و اتفاقی را زیر نظر داشت. یک روز با دخترهایش به مجلس عروسی ای دعوت شده بودند، بعد از نیم ساعت از رفتنشان به خانه برگشتند، و به او گفتم: مجلس خیلی زود تمام شد... خانم!
این کتاب نثر بسیار روان و داستان جذابی داره. درون مایه و سبک نوشتاری مشابه کتاب در جستجوی خوشبختی کریس گاردنر هست و اگر اون کتاب رو دوست داشتین به احتمال زیاد از ساقه بامبو هم خوشتون میاد :) به شخصه به ادبیات عرب اعتماد نداشتم ولی با خوندن این کتاب کاملا نظرم عوض شد. از جمله کتاب هایی هست که یک نفس میخونین تا آخر
کتاب ساقه بامبو به قلم سعود السنعوسی رمانی تحسینشده است. سعود السنعوسی رماننویس و خبرنگار عربزبان کویتیتبار است. کتاب ساقه بامبو پرافتخارترین کتاب اوست. این کتاب برای اولین بار در سال 2013 به چاپ رسید و بهسرعت به یکی از پرفروشترین رمانهای سال تبدیل شد. این کتاب در ژانر روانشناختی نوشته شده است و معضلات اجتماعی و روانی کارگران کشورهای حوزهی خلیج فارس و خانوادهشان را بررسی میکند. در چند سال اخیر، تعداد کارگرانی که از کشورهای فقیر به امید درآمد بالاتر و زندگی بهتر به کشورهای عربنشین مهاجرت میکنند، افزایش یافته است. تاکنون توجه زیادی به شرایط زندگی این کارگران نشده است و السنعوسی در این کتاب سعی کرده توجهات را به این قشر از جامعه جلب کند.
میرزا بنویس هستی
ادبیات عرب رو خیلی دوست دارم
کم نظیر و درگیر کننده....پیشنهاد میکنم بخونید
فکر میکنم اولین کتاب داستانیه که از ادبیات عرب میخونم، کتاب درباره پسری به اسم هوزیه است که از مادری فیلیپینی و پدری کویتیه که الان مجبوره در کنار مادرش زندگی کنه و مادری که منتظره پدر هوزیه اون رو به کویت ببره. داستان دربارهی هویته، مسئله ای که کمتر بهش توجه شده و کتاب خط داستانی جالبی داره و نویسنده نگاه انتقادیش رو نسبت به مسائل خرافی که در کشورش رواج داره رو هم بیان میکند.