هوا سرد بود. قرار سرخی آسمان زمستان در شب، برف روز است. اما نه برف آمد نه ثریا. اول ها وقتی با تفنگ یک سرباز عراقی رو از دور می زدیم دست می زدیم و سوت می کشیدیم، مثل آرتیست بازی سینما بود... چند سرباز عراقی رو از دور همین جوری زدم و کیف کردم. اما یه دفه... یهو سر یه پیچ با یه سرباز دشمن روبرو شدم. صورت به صورت شدیم... هر دومون خشک شده بودیم، اون بیچاره عین من بود. مثل اینکه اونم فقط از دور میزد. من بی اختیار زدم. عجب دردی تو صورتش بود. دیگه مث بازی نبود... بعد یکی دو روز راس راسی گرفتار اون صورت شدم... دیگه یه جورایی پشت جبهه سرمو گرم می کردم. می گفتم اون از من آدم تر بود. برا اینکه نتونست بزنه. من تونستم. از جنگ همین برام مونده. این همه فیلم جنگی دیدم، هیچ کس نمی تونه درد و وحشتو مثل اون بازی کنه... درد واقعی بازی کردن نیس. سینما هم نمی تونه. سینما و هنرپیشه ها شکل درد و ادا در میارن. اصلش اینجوری نیست. خود درد تو ذات اون گولّه و گوشته... .
چرا نویسندههای ما در سال۱۳۳۲-۲۸ مرداد متوقف شده اند؟ بقیه ۶۰سال گذشته چی!؟
اینو پارسال خریدم ۱۰۰ تومن ، چه خبره ۷۰۰ !
هر جمله که میخونم مثل یه فیلم سینمایی برام تداعی میشه واقعا قشنگه اگه فیلم بود جزو شاهکارای جهان میشد هر چند که کتابشم شاهکاره
محشر و درجه یک، یکی ازبهترین رمانهای ادبیات ایران
دلم میسوزه بدای نجابت مسعود کیمیایی . اگه هیاهو داشت الان خیلیها این رمان رو میشناختن . شگفت زده شدم با خوندن رمان . یعنی واقعا مسعود کیمیایی نوشته . شاهکار ، شاهکار و باز هم میگم شاهکار ...
بسیار خواندنی وزیبا
بسیار عالی، واقعا از لذت بردم از قلم استاد کیمیایی
فرارتر از انتظار . بخوانید و لذت ببرید
هر کس این کتاب رو خونده باشه ، قطعن از کسی که این کتابو نخونده ، میخواد هر کسی باشه، هر کسی، با هم فرق میکنند. هوا سرد بود. قرار سرخی آسمان زمستان شب برف روز است، اما نه برف آمد نه ثریا. نامه تمام
شخصیتهای خیلی زیادی در این کتاب وجود داره ک همشون در انتهای داستان ب سرانجام میرسند.واقعا کتاب محشریه
خداییش از فیلمهاش بهتر بود
یک شاهکار به تمام معنی . بخوانید و با سطر به سطر این کتاب زندگی کنید . افسوس برای مظلوم بودن این رمان بزرگ
این رمان از زیباترین رمانهای فارسی است .سرشار از تصویر وبه قول جمشید ارجمند عزیز به نقل از خود کیمیایی ـ این کتاب فیلمهای ساخته نشده کیمیایی است .
معرکه بود . شنیدم بودم کتب خوبیه ولی از کیمیایی تا این حد انتظار نداشتم . بخونید و لذت ببرید
این شاهکار مظلوم در کنار کلیدر و رازهای سرزمین من بزرگترین رمان هایی ایرانی هستند برای من
حیف این شاهکار شناخته نشده
کتابهای زرد تو ایران بیشتر طرفدار دارند تا رمان ارزشمندی مثل جسدهای شیشه ای