آثار ژاک لاکان از نظر تأثیر بر روانکاوی پس از فروید در رتبه دوم قرار دارند. یانیس استاوراکاکیس به وضوح دیدگاه های چالش برانگیز لاکان در مورد زمان، تاریخ، زبان، تغییر، میل و تمایلات جنسی را از منظر سیاسی بررسی می کند. این اولین کتابی است که نمای کلی از پیامدهای اجتماعی و سیاسی کار لاکان را به طور کلی برای دانشجویانی که برای اولین بار به لکان می آیند ارائه می دهد.
بخش اول لاکان و سیاست، ارزیابی مستقیم و منظمی از اهمیت مقولات و ساختهای نظری لاکان برای تحلیل سیاسی عینی ارائه میکند. نیمه دوم کتاب، نظریه لاکانی را در نمونههای خاصی از موضوعات سیاسی مورد بحث گسترده، مانند ایدئولوژی سبز، مسئله دموکراسی و هژمونی تبلیغات در فرهنگ معاصر، به کار میگیرد.
ژاک لاکان (۱۳ آوریل ۱۹۰۱ – ۹ سپتامبر ۱۹۸۱) پزشک، فیلسوف و روانکاو برجسته فرانسوی بود که به خاطر ایده «بازگشت به فروید» و رسالهای که در آن ناخودآگاه را به صورت یک زبان ساختاربندی کرده معروف شد.لاکان از تأثیرگذاران بر فلسفه در فرانسه بودهاست. به جز زیگموند فروید، او از زبانشناسی ساختارگرای فردینان دو سوسور و قومشناسی ساختاری کلود لوی-استروس نیز تأثیر پذیرفت. ژاک لاکان تلاش میکند تا با استفاده از روش دیالکتیکی هگل و زبانشناسی فردینان دو سوسور، آرای فروید را به نحوی بازنویسی کند که روانکاوی، در تحلیل تمام عرصههای حضور انسان مشارکت و همکاری داشته باشد. او به نحوی اینکار را انجام میدهد و شکل میبخشد که به شکل شگرفی، مرزهای رشتهٔ خود یعنی روانکاوی را پشت سر گذاشته و روانکاوی را با سیاست، فلسفه، ادبیات، علم، مذهب و تقریبا تمام دیگر رشتههای آموزشی درمیآمیزد.به همین خاطر است که آثار لاکان که عمدتا به شکل سخنرانی هستند، بسیار صعب و سخت مینمایند و از جناسهای غامض و کنایههای مبهم سرشارند. همگان بر این اذعان دارند که آثار او بسیار سختخوان هستند. او رسیدن به آنچه از روانکاوی میخواهد و انتظار دارد، اقدام به پیریزی سه نظم یا بنیان میکند که عبارتند از: امر خیالی،امر نمادین و امر واقع.
کتاب لاکان و امر سیاسی