[نیگل] روی موضوعات درستی متمرکز شده است و بحث او درباره آنها هم شفاف و روشنگر است. خواندن این کتاب مطمئنا به کسانی که در حوزه فلسفه سیاسی کار می کنند ، توصیه می شود.
کتابی شفاف ، گاها ظریف و زیبا.
برای کسانی که در ادبیات اخیر فلسفه سیاسی به طور گسترده مطالعه کرده اند ، این یک وعده ی نادر و لذت بخش برای مطالعه است.
با این وصف داستان در اینجا متوقف نمی شود، زیرا نه نظریه اخلاقی و نه نظریه سیاسی قصدشان این نیست که برای آن ناظر بیرونی خیرخواه و قدرتمندی که قادر به اثر گذاشتن بر رفاه انسان هاست توصیه ای ارائه دهند. این نظریات بیشتر در نظر دارند تا به خود انسان ها یا به عنوان افراد، یا به عنوان مبدعان، حامیان، و اعضای نهادهای سیاسی و اجتماعی توصیه کنند که چه کاری را انجام دهند. این نتایج بر قابلیت افراد برای اتخاذ چشم انداز غیرشخصی از طریق انتزاع مبتنی است، حتی وقتی که آنها بخشی از موقعیت موردنظر باشند. اما این تنها چشم اندازی نیست که آنها اتخاذ می کنند. ماده خامی که از آن اخلاق شروع می شود _ اهداف شخصی، منافع و امیال افرادی که چشم انداز غیرشخصی آنها را دربر می گیرد _ به عنوان بخشی از دیدگاه هر فرد کاملا حی و حاضر به قوت خود باقی می ماند. غالبا چشم انداز شخصی نیز مستلزم وفاداری سفت و سخت شخصی به منافع یا اعتقادات اجتماعات خاص یا همذات پنداری عاطفی با اجتماعات خاص است، و این اجتماعات گسترده تر از آنی است که حد و حدودش از طریق خانواده یا دوستی مشخص شود، اما با این همه به مراتب پایین تر از اجتماعات جهانی است. این مجموعه وسیع از انگیزه های متنوع اما اساسا منظربنیاد، که از نفع شخصی تا همبستگی ملی امتداد می یابد، به جنبه دیگری از تعارض ذهنی وسیع شکل می بخشند که نظریه سیاسی باید به آن بپردازند.
چرا این کتاب رو ندارید؟