کتاب طرحی برای انقلاب در نیویورک

«ولی لحظه ای بعد دوباره رو در روی یکدیگر بی حرکت ایستاده اند. پسرک طی این مدت باید ته سیگارش را روشن کرده باشد، چون مثل چند دقیقه پیش رشته ی پرپیچ و خم و باریک دودی از آن برمی خیزد. پس از گذشت مدت زمانی نامعلوم، پسر بی آن که ته سیگار را که گوشه ی لب هایش فشرده بردارد، تفی روی شیشه ی مقابلش پرتاب می کند، شیشه ای که سکوهای خالی و نیم تاریک ایستگاهی فرعی از پس آن می گذرد. لورا که تف غلیظ و سفیدرنگ را که لبه ی پایینی آن شروع کرده به لغزیدن و پایین آمدن روی شیشه با نگاه دنبال می کند، از ورای شیشه چشمش به آگهی تبلیغاتی دیواری بسیار بزرگی می افتد که به تعداد زیاد، شبیه به هم و با فاصله های مساوی از این سو تا آن سوی ایستگاه، روی دیوار قوس دار پوشیده از کاشی های سفید لب پریده چسبانده اند. آگهی تبلیغاتی، چهره ی بزرگ و تمام رخ زن جوانی را نشان می دهد که چشم هایش با نوار سیاهی بسته شده و دهانش نیمه باز است. تا آنجا که سرعت قطار اجازه می دهد، می توان تشخیص داد که تصویر، عکس رنگی بسیار هنرمندانه ای است، با رنگ های زنده که چهره ی زن جوان را روی زمینه ی تیره ی آن به طرز تحسین آمیزی برجسته نشان می دهد. درست زیر چانه ی خوش ترکیب و بی نقص زن جوان، در متن مختصر و فشرده ی تبلیغ که با حروف پیچ و خم داری نوشته شده، کلمه ی «فردا...» را می توان خواند. در آخرین آگهی روی دیوار که در انتهای ایستگاه چسبانده شده دستی ماهر و کارکشته، با همان حروف و با همان طرز نوشتن ولی با رنگ قرمز و در محل نوشته ی متن، دنبال کلمه ی فردا افزوده است: «انقلاب»