کتاب «نوشتن مانند بزرگان» نوشتهی ویلیام کین، با شیوهای جذاب، نمونههایی کاربردی از سبک و ویژگیهای برجستهی بیستویک نویسندهی بزرگ تاریخ را در اختیار مخاطب قرار میدهد تا با بررسی موردی سبک و فنون بلاغی آنها به افزایش شناخت خود از فنون و عناصر داستانی و بهویژه عناصر بلاغت ادبی بپردازد. نویسنده در مقدمهی کتاب شرح میدهد رویکردی که او در کتاب پیش گرفته روشی است که در هشتاد و اندی سال گذشته بسیار مغفول واقع شده است؛ حال آنکه قبلترها- و در طی سنتی دو هزار ساله- جزو ارکان اساسی تربیت مهارت نویسندگی بوده و بیشینهی نویسندگان بزرگ تاریخ قلم خود را با آن ورز داده اند.
کین از اهمیت فن بلاغت و متعاقبا از اهمیت روش "همانندسازی" صحبت میکند. او معتقد است بلاغت که اکنون دیگر به کلاسهای سخنوری و فن بیان نقل مکان کرده است، عنصری اساسی و قابل توجه در پروش سبک و حسانگیزی در داستان است. اساسا با توجه به بلاغت است که نویسنده میتواند تعلیق دلکشی در داستان ایجاد کند و خواننده را روی امواج روان جملاتش بلغزاند و تا به واپسین پاراگراف نرسیده نگذارد دست از خواندن بکشد.
کین بنیان کار خود را "همانندسازی" مینامد و میگوید از زمان ارسطو این روش به کار میرفته و همچنان کارساز است. بدین صورت که نویسنده نیز، پیش از آنکه دست به آفرینش ادبی و خلاقه بزند، باید مشق نوشتن کند و با خواندن و بررسی اصولی آثار نویسندگان بزرگ پیش از خود، ریزهکاریهای سبکی و بلاغی آثارشان را فرا بگیرد و نوشتن مانند آنان را تمرین کند. این ابدا به این معنا نیست که نویسنده باید از روی پیشینان تقلید کند؛ بلکه با مطالعهی مداوم و کسب فرایندها، از آنها الگو میگیرد و عاقبت در مسیر آفرینش ادبی خود گام میگذارد.
«نوشتن مانند بزرگان» کتابی در همین راستاست. این جلد پیرامون یازده نویسنده نظیر بالزاک، دیکنز، داستایوفسکی، کافکا و ... است و با الهام از سبک هر کدام از این نویسندهها مسائل مهم و حیاتی حرفهی داستاننویسی را مطرح میکند. بدین ترتیب زمینهی مطالعه و اندیشهورزی اصولی و ساختارمند را دربارهی داستان و داستاننویسی فراهم میکند تا نویسندهی جوان با پشتوانهای تواناتر گام در عرصهی نویسندگی و خیال بگذارد.
کتاب نوشتن مانند بزرگان 1