دامنه جنگ بزرگ سال های ۱۹۱۴-۱۹۱۸ به تمام اقیانوس های جهان کشیده شد و نهایتا متخاصمینی از تمام قاره ها در آن درگیر شدند. به همین دلیل معقول به نظر می رسد که آن را «جنگی جهانی» بنامیم. اما یقینا این جنگ در نوع خود اولین نبود. قدرت های اروپایی طی ۳۰۰ سال پیش از آن در سرتاسر دنیا مشغول جنگ با یکدیگر بودند. کسانی که خود در این جنگ شرکت داشتند آن را صرفا «جنگ بزرگ» می خواندند. جنگ جهانی اول نیز همانند تمام جنگ های پیشین در ابتدا مخاصمه ای کاملا اروپایی، برخاسته از تلاقی بلندپروازی ها و نگرانی های قدرت های اروپایی از یکدیگر، بود. جریان دهشتناک و نتایج فاجعه بار جنگ بیش از آنکه حاصل جهان شمولی آن باشد نتیجه پیشرفت تکنولوژی نظامی و خاستگاه های فرهنگی ملت های درگیر بود. کارل فون کلاوزویتس پس از جنگ های ناپلئونی چنین نوشته بود که جنگْ سه گانه ای متشکل از سیاست دولت، اقدامات نظامیان و «احساسات مردم» است. برای درک علل وقوع جنگ و جریان آن باید هر کدام از این سه مورد مدنظر قرار گیرد.