رواج تدریجی ساده نویسی مقارن است با ظهور فارسی نویسانی -در داخل یا خارج کشور- که در بحبوحه انحطاط، خود را متعهد به تجددخواهی می دانند؛ و در میان آنها کمتر کسی ست -چه در زیر گلیم، چه بر سر بازار- که قلم را قبل از هرچیز، در چشم بیداد فرونکند، و نقل رذالت سردمداران ورد زبانش نباشد. البته معترضان داخل دستگاه، جز اصلاح تدریجی آن چیزی در سر ندارند؛ اما در سر بیرونی ها، علی الخصوص آنها که مقیم خارج اند، فکرهای تازه هست، که انتقال آنها را از راه قلم، چه بسا وافی به تغییر عاجل دستگاه، و برانداختن قطعی ظلم، و استقرار عدالت می انگارند.
در این مطلب به چهار نوع اصلی در سبک های نگارش می پردازیم و همچنین، شیوه ی استفاده از آن ها را مرور می کنیم.
یکی از بهترین کتابهاست. این مرد بینظیره. سخنوریش، قلمش، ترجمهش، فیلمش، صحبت کردنش، شعرخوانیش؛ همه چیز این مرد کلاس درسه. خدا سلامت بدارش که گوهره.
از خواندن این کتاب لذت بسیار بردم و مطالب مهمی آموختم. این کتاب را استاد عزیزم جناب دکتر بهرام پروین گنابادی معرفی کردند که مثل سایر پیشنهادات ایشان عالی بود.خواندن آن را به علاقه مندان به زبان فارسی و دانشجویان این رشته به شدت توصیه میکنم.