توماس و الگا دو هارتمان، دو نسل از خانواده های اشرافی روسیه تزاری بودند. در ماه دسامبر سال 1916، زندگی آنها با ملاقاتی معنادار با گورجیف تغییر کرد. از آن پس، آنها از هم جدا نشدند و در طول انقلاب بولشویک در روسیه، همراه او به سفرهایی به شهرهایی نظیر پتروگراد، استانبول، برلین و پاریس رفتند. آنها به عنوان دستیاران برجسته و همراهان وفادار گورجیف در بنیاد گورجیف در فرانسه فعالیت کردند. پس از درگذشت گورجیف، آنها به آمریکا و سپس کانادا مهاجرت کرده و بنیاد گورجیف را در این دو کشور راه اندازی کردند. توماس هارتمان علاوه بر کارهایش به عنوان آهنگساز، موسیقی های گورجیف را نیز اجرا می کند و الگا هارتمان به عنوان منشی گورجیف عمل می کند و در واقع، او به نوشتن نخستین قصه های بلزباب توسط گورجیف برای نوه اش کمک می کند. این کتاب به عنوان یک اثر منحصر به فرد، تأثیر آموزه های گورجیف را در زندگی زوجی که عشق آنها را می توان به عنوان یک اسطوره توصیف کرد، بازگو می کند. علاوه بر این، در این کتاب می توان شاهد ردیابی سرنخ هایی درباره عشق واقعی نیز بود.
کتاب زندگی ما با آقای گورجیف