اگر ما از آن دسته عناصر اجراهای تئاتری که به طور معمول مطرح می شوند, فهرستی تهیه کنیم این فهرست می تواند شامل برخی از موارد زیر باشد: یک نمایشنامه، کاراکترها، طرح، کلام، کارگردان، صحنه و صحنه پردازی، نورپردازی و صدا، تماشاگر، بازیگر و در نهایت مکان تئاتر. با این حال اجراهای تئاتری در غیاب بسیاری از این عناصر معمول نیز میسر هستند. برجسته ترین این ها متن نمایشنامه است که اغلب یکی از عناصر مهم اجراهای تئاتری قلمداد می شود. اما بدیهی است که مثلا در یک نمایش کاملا بدادهه پردازانه متن نمایشنامه هیچ نقشی ندارد. به رغم این توافق عمومی که بسیاری از این اجراهای تئاتری به هیچ وجه از نمایشنامه استفاده نمی کنند، رابطه بین متن های نمایشی و اجراهای تئاتری موضوع برخی از بحث های فلسفی است که در پایان این فصل به آنها خواهیم پرداخت. طرح و کاراکتر نیز در بسیاری از انواع تئاترهای آوانگارد به شکل متقارن ظاهر نمی شوند. کلام هم مثلا در نمایش های پانتومیم غایب است. کارگردانی که امروزه در جایگاه نقش هنری مشخص و مستقل شناخته می شود کم و بیش محصول قرن بیستم است. سایر عناصر که کنار گذاشتنشان دشوارتر است، شایسته بررسی دقیق تری هستند. این عنصر عبارتند از: مکان تئاتر، بازیگر و تماشاگر.
بیدگل