سائوتی راوی، این قصه را برای دوستش سائوناکا در جنگل نائی میشا تعریف کرد. سائوتی، که از روی فروتنی سر به زیر داشت، بعدازظهر در حالی که سرگردان میان جنگل پرسه میزد، آمد و دید جلو دوستش سائونا کا آتشی برافروخته است که شب و روز برای حفاظت از خانهی جنگلی او می سوزد. سائوناکا از او پرسید: «سائوتی چشم نیلوفری، از کجا چنین پرسه زنان می آیی؟» سائوتی پاسخ داد: «از هاستیناپورا، از مراسم قربانی مار پادشاو کورو، جانا جایا۔ آنجا بود که مهابهارات، سرودهی ویاسا، را شنیدم. آن که نخستین بار خدای فیل سر، گیشا، برای شاعر کتابت کرد.» سائونا کا پرسید: «آن ماجرا از چه قرار بود؟»
برای درک بهتر مفهوم «اسطوره شناسی»، ابتدا باید مشخص کنیم که یک «اسطوره» چه ویژگی هایی دارد.
زمانی در تاریخ بشر، تمامی آثار ادبی به نوعی فانتزی به حساب می آمدند. اما چه زمانی روایت داستان های فانتزی از ترس از ناشناخته ها فاصله گرفت و به عاملی تأثیرگذار برای بهبود زندگی انسان تبدیل شد؟
ترجمه قابل قبوله. بخصوص یک دیباچه از باک داره که کلیت داستان و شخصیت هارو مکانها رو گفته و بسیار راهگشاست. در آخر کتاب شجرنامه ای هم هست اما پیشنهاد میکنم در هنگام خواندن آن دیباچه قلم و کاغذ کنارتون باشه و خودتون بنویسید. اصل کتاب حدود ۵۵۰۰ صفحه ای است اما این خلاصه ۵۵۰۰ صفحه ای از بهارات نامه بزرگ است . اگر متوجه خط داستان و شخصیتها بشوید ،بعد از مدتی لذت خواهید برد. این خلاصه شامل سروده آسمانی (بَهَگود گیتا) نمیشود که نسخه ارزشمندی از آن توسط استاد محمد علی موحد و انتشارات خوارزمی منتشر شده. در ترجمه استاد موحد هم مقدمهای ۶۰ صفحه ای فوقالعاده راهگشا موجود است.( مهابهارات/کاخ خرد)
موجود شود