کتاب دیوان شرقی

در سال 1814 ، یوهان ولفگانگ فون گوته ترجمه تازه منتشر شده ی جوزف فون هامر-پورگستال از شعر حافظ شاعر بزرگ قرن چهاردهم پارسی را خواند. از نظر گوته ، این کتاب وحی بود. وی ارتباط عمیقی با حافظ و سنت های شعری فارسی احساس کرد و بلافاصله از وی الهام گرفت تا دیوان غربی-شرقی خود را به عنوان گفتگویی غنایی بین شعر و تاریخ آلمان، زادگاه خود و ایران ایجاد کند. مجموعه ی حاصل با ایده ی دیگری درگیر می شود و ارتباطات غنایی بین فرهنگ ها را کشف می کند.
دیوان غربی-شرقی یکی از آثار بزرگ ادبیات جهان است ، یک شاهکار الهام گرفته و پیوند شاعرانه ای از سنت های اروپایی و ایرانی است. این نسخه از این کتاب بزرگ که تحت عنوان دیوان شرقی به چاپ رسیده است ، مهارت ، شعور ، شوخ طبعی و تسلط فنی بر شعر گوته را به طور ماهرانه ارائه می دهد. این نسخه همچنین با یادداشتهای توضیحی ، سخن مترجم، تاریخچه مختصر زندگانی گوته و آثار او، نگاهی به دیوان شرقی، شرح حال حافظ و تعدادی تصویر همراه است. این نسخه نه تنها این مجموعه کلاسیک را برای خوانندگان فارسی زبان به ارمغان می آورد ، بلکه در زمانی که غرب از وجو دیگری ناراحت است ، دنیای فرهنگی غنی اسلام را برای دیگر ملل باز می کند.
مترجم کتاب در ابتدای این کتاب به خوبی به رابطه ی بین گوته و حافظ می پردازد و این رابطه را از زوایایی چون شرق، اسلام و اروپای جدید بررسی می کند.
کتاب دیوان شرقی را شجاع الدین شفا ترجمه کرده است. این کتاب توسط انتشارات نخستین متتشر شده است.