در سال 1814 ، یوهان ولفگانگ فون گوته ترجمه تازه منتشر شده ی جوزف فون هامر-پورگستال از شعر حافظ شاعر بزرگ قرن چهاردهم پارسی را خواند. از نظر گوته ، این کتاب وحی بود. وی ارتباط عمیقی با حافظ و سنت های شعری فارسی احساس کرد و بلافاصله از وی الهام گرفت تا دیوان غربی-شرقی خود را به عنوان گفتگویی غنایی بین شعر و تاریخ آلمان، زادگاه خود و ایران ایجاد کند. مجموعه ی حاصل با ایده ی دیگری درگیر می شود و ارتباطات غنایی بین فرهنگ ها را کشف می کند.
دیوان غربی-شرقی یکی از آثار بزرگ ادبیات جهان است ، یک شاهکار الهام گرفته و پیوند شاعرانه ای از سنت های اروپایی و ایرانی است. این نسخه از این کتاب بزرگ که تحت عنوان دیوان شرقی به چاپ رسیده است ، مهارت ، شعور ، شوخ طبعی و تسلط فنی بر شعر گوته را به طور ماهرانه ارائه می دهد. این نسخه همچنین با یادداشتهای توضیحی ، سخن مترجم، تاریخچه مختصر زندگانی گوته و آثار او، نگاهی به دیوان شرقی، شرح حال حافظ و تعدادی تصویر همراه است. این نسخه نه تنها این مجموعه کلاسیک را برای خوانندگان فارسی زبان به ارمغان می آورد ، بلکه در زمانی که غرب از وجو دیگری ناراحت است ، دنیای فرهنگی غنی اسلام را برای دیگر ملل باز می کند.
مترجم کتاب در ابتدای این کتاب به خوبی به رابطه ی بین گوته و حافظ می پردازد و این رابطه را از زوایایی چون شرق، اسلام و اروپای جدید بررسی می کند.
کتاب دیوان شرقی را شجاع الدین شفا ترجمه کرده است. این کتاب توسط انتشارات نخستین متتشر شده است.
کتاب دیوان شرقی
نشر نخستین
یوهان ولفگانگ فون گوته
