کتاب نقاوه الاثار فی ذکر الاخیار

محمود بن هدايت‌اللّه افوشته‌اى نطنزى (متولد حدود: 938-افوشه نطنز)، مورخ، شاعر و فضلاى دوران شاه عباس اول صفوى. از آثار او کتاب نقاوة الآثار في ذكر الأخيار در تاریخ صفویه در تاريخ صفويه از واپسين ايام زندگانى شاه تهماسب اول تا يازدهمين سال پادشاهى شاه عباس اول (1007 هجرى قمرى)
وى علاوه بر تسلط در نظم و نثر، در فن تاريخ و حديث هم دست داشته و اشعار زيادى سروده و از آن‌ها ديوانى فراهم ساخته و آن را بر اساس «حواس خمسه» به پنج قسمت تقسيم كرده است:
- ديوان اول و دوم، در غزليات عاشقانه به نام‌هاى «مجازيه» و «غايت المجاز».
- ديوان سوم، شامل قصايد و مقطعات و اقسام ديگرى از شعر در حمد خدا و رسول به نام «حاصل الحيات».
- ديوان چهارم در مدح پادشاه و اعيان زمان به نام «اضطراريه».
- ديوان پنجم موسوم به «براءة القلم».
هيچ یک از این ديوان‌ها تاكنون به دست نيامده و تنها چيزى كه ما را به هنر شاعرى مؤلف رهنمون مى‌كند، اشعار نسبتا مفصلى است كه وى به مقتضاى كلام در لابلاى حوادث تاريخى آورده كه به جز مواردى اندك، بقيه اثر طبع خود اوست و اگر اشعار ديوان‌هاى ياد شده نيز بر این نسق باشد، از لطف ادبى خالى بوده است.