کتاب جدال فیلسوفان

کتاب «جدال فیلسوفان» نوشتۀ رابرت زارتسکی و جان تی. اسکات، حول محور منازعات ژان ژاک روسو و دیوید هیوم، دو شخصیت برجسته عصر روشنگری می چرخد که به عنوان نمادی از برخورد ایدئولوژی های مختلف فلسفی در دوره روشنگری مورد بررسی قرار گرفته است. روسو با تأکید بر احساسات، خیر طبیعی انسان و بی اعتمادی به تمدن مدرن، اغلب از نظر ایدئولوژیک با هیوم که از عقل، شک و تردید و پیشرفت علم دفاع می کرد، مخالف بود. با این حال این دو متفکر ابتدا دوست و نزدیک به یکدیگر بودند. پس از آنکه روسو در فرانسه مورد آزار و اذیت قرار گرفت، هیوم به او در انگلستان جا و مکان داد. هیوم کار روسو را تحسین می کرد و به دنبال کمک به او برای یافتن آرامش در زندگی‌اش بود. با این حال، به دلیل سوء تفاهم ها و بی اعتمادی متقابل، این رابطه به سرعت تیره و تار شد. این کتاب جزئیات پیچیده تعاملات آنها را به تصویر می کشد و نشان می دهد که چگونه تفاوت های فلسفی آنها بر روابط شخصی آنها تأثیر گذاشته است. نویسندگان تجزیه و تحلیل عمیقی از توالی وقایعی ارائه می دهند که منجر به زوال دوستی آنها شد. محور اصلی این روایت، نزاع معروفی است که به سرعت بالا گرفت. روسو که به طور فزاینده ای پارانوئید بود و احساس آزار و اذیت می کرد، هیوم را به توطئه علیه او متهم کرد. هیوم که از این اتهامات گیج شده بود، متقابلا از خود دفاع کرد. رد و بدل نامه های خصمانه آنها علنی شد و شور و هیجانی در محافل روشنفکری آن زمان ایجاد کرد. نویسندگان بررسی می کنند که چگونه این اختلاف منعکس کننده شکافی در اندیشه روشنگری است. دیدگاه‌های روسو در مورد تأثیر مخرب جامعه و تقدم عواطف، در تضاد کامل با اعتقاد هیوم به پیشرفت دانش بشری از طریق عقل و شواهد تجربی بود. مطابق با تحلیل کتاب، این تضاد ایدئولوژیک در قلب نزاع شخصی آنها قرار دارد و فراتر در بطن اندیشه‌های مختلف دوران روشنگری. قابل ذکر است که این کتاب به دلیل سبک روایی جذاب و دراماتیکش نیز مورد تحسین قرار گرفته است.