1. خانه
  2. /
  3. کتاب زهد

کتاب زهد

نویسنده: حسن بصری
3 از 1 رأی

کتاب زهد

Ketab-e Zohd
انتشارات: جامی(مصدق)
ناموجود
36000
درباره حسن بصری
درباره حسن بصری
حسن پسر یسار ملقب به ابوسعید و یا حسن بصری متولد سال ۲۱ هجری در مدینه و متوفی به سال ۱۱۰ هجری قمری در بصره به گفته منابع صوفیه یکی از اولین پیشگامان زهد و تصوف در اسلام است. حسن بصری در مدینه به دنیا آمد و در وادی القری (از توابع مدینه) بزرگ شد. در تاریخ تولد او اتفاق نظر وجود ندارد. به گفته عطار حسن بصری در دوره حیات محمد پیامبر اسلام متولد شد. به گفته وَکیع، در زمان قتل عثمان (در سال ۳۵) حسن ده ساله و به گفته محمد بن سعد بن منیع چهارده ساله بود. به نظر می‌رسد که قول اخیر درست‌تر باشد، زیرا ابن سعد (متوفی ۲۰۳) نزدیک‌ترین فرد به زمان حسن بوده‌است. علاوه بر این، او در جای دیگری تأکید کرده‌است که حسن دو سال پیش از قتل خلیفه دوم متولد شد. اگر حسن در زمان قتل عثمان چهارده ساله بوده‌است، باید در سال ۲۱ به دنیا آمده باشد، ضمن آن که وکیع و صَفَدی نیز همین تاریخ را پذیرفته‌اند. او را در ردیف تابعین (مسلمانانی که در زمان حیات پیامبر اسلام زندگی نکرده‌اند و فقط یک یا چند صحابه را دیده‌اند) جا میدهند و به ادعای صوفیه از اصحاب نزدیک به علی بن ابیطالب بوده‌است گرچه برخی علمای شیعه مخالف این نظرند.
به عقیده صوفیه، اولین حرکت برای ترویج مذهب تصوف در اسلام از حسن بصری بود. سخنان وی را الهام‌بخش مردم جویای حقیقت قلمداد کرده‌اند که خلق را به خدا دعوت می‌کرد و عشق الهی را توصیه می‌نمود. حسن بصری رفتار و اخلاقی صوفیانه داشت و در معارف اسلامی تا حدی یگانه عصر خویش بود. همین کردار و گفتار حسن بود که صوفیانی مانند رابعه عدویه و حبیب عجمی را به او جذب کرد. از طرفی تعالیم پدرش که حکمت و ادب ایرانی را می‌دانست در روحیه او از زمان کودکی و جوانی تأثیرگذار بود.
قسمت هایی از کتاب زهد

حسن بصری در دو عصر دوگانه و جدا از هم زیست. عصر خلفای راشدین که زندگی او بر اساس قرآن کریم و سنّت شریف نبوی استوار بود، و عصر بنی امیّه که عصر فتوحات اسلامی بود و تأثیر زیادی در زندگی سیاسی و اجتماعی و فکری او گذاشت. زندگی سیاسی از زمان انتقال حکومت به امویان دگرگون شد، نظام خلافت متکّی بر شورا و مستند به دین در عهد خلفای راشدین؛ به نظام سلطنتی متکّی و قائم بر اساس ارثی و مستند به سیاست و دین تبدیل گردید و نظام اموی به سیاست نزدیک و از دین دور شد و خلافت در سیاست استحاله یافت.۹ معاویه این نظام را بنیان نهاد و برای جانشینی فرزندش یزید از هیچ کوششی فرو نگذاشت، امّا با مخالفت شدید بزرگان صحابه در حجاز روبه رو شد، سرزمین حجاز با حکومت اموی مخالف بود و مردم آنجا می دیدند که عهد خلافت خلفای راشدین با حکومت امویان سازگار و همسان نیست، امویان حکومت را حق خود می شناسند. لذا مردم حجاز قیام و طلب استقلال کردند، امویان علیه حجازیان حکم کردند و آنان را به قبول سیادت و سروری خود واداشتند.

اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب زهد" ثبت می‌کند