ناصرخسرو حکیم، فیلسوف، شاعر، ریاضیدان و جهانگرد ایرانی، یکی از برجسته ترین شخصیتهای ادبی، فلسفی، و دینی ایران در قرن پنجم هجری است. در چهل و دوسالگی در اثر رویایی مسیر زندگی ناصرخسرو به تمامی عوض شد و او را که دبیری شراب خوار و لذتجو در دربار شاهان بود دیگرگون کرد و پا در سفری هفت ساله گذاشت. پس از سفر او یک مبارز اجتماعی پرشور شد که به مخالفت با مقامات دینی و سیاسی زمان خود پرداخت. این عزم راسخ در مبارزه با فساد دینی و سیاسی دشمنان فراوانی را برای او به بار آورد و به جانش سوءقصد شد که باعث شد از بلخ فرار کند و به دره یمگان در کوهستانهای بدخشان پناه ببرد. اما او از پای ننشست و از همانجا با نوشتن و سرودن به مبارزه ادامه داد. در این کتاب سرگذشت پرماجرای او را می خوانید و با چهره یگانه او آشنا می شوید.
محمدرضا توکلی صابری در هزارمین زادروز ناصرخسرو پای بر مسیر سفر ناصرخسرو گذاشته و پس از پایان سفر گزارش خود را در کتاب «سفر برگذشتنی» منتشر کرده است. سپس به دیدار مزار ناصرخسرو در کوهپایه های بدخشان رفته و حاصل یادداشتهای این سفر را در کتاب «سفر دیدار» آورده است. هم چنین او قدیمی ترین نسخه سفرنامه ناصرخسرو را در هندوستان یافته و آن را تصحیح و منتشر کرده است.
کتاب آواره دره یمگان
معین
محمدرضا توکلی صابری
