کتاب مهمان خانه بیوه های جوان

بعد از ماجرای پوشیه، نور ده روز از مدرسه اخراج شد تا مدیر و معلمان مدرسه تأملی بکنند که باید با نوجوان سیزده ساله ای که وارد بازی خطرناک دین شده، چگونه رفتار کرد. هیچ کس از نور درباره اینکه چرا پوشیه زده یا اینکه در خانه چه مشکلی دارد، چیزی نمی پرسید. نور فقط می خواست دختر پاکدامنی باشد، سخنان خدا را گوش دهد و در بهشت جایگاه خوبی داشته باشد. او نوجوان بود و به همین دلیل سرپیچی از هر چیزی به او حس خوبی از به چالش کشیدن هویت و ادامه زندگی می داد. هیچ کس از او نمی پرسید چرا احساس می کند پوشاندن صورت وظیفه دینی و شرعی اوست. اگر آن ها این فرصت را به نور می دادند تا درباره شیخی که در یوتیوب دیده صحبت کند، شاید او را از دیدگاه های مخالف موثرتر، معتبرتر و عالمانه تر در این زمینه آگاه می کردند. اما در عوض مدیر مدرسه، نور و والدینش را احضار کرد تا در حضور یک افسر پلیس منفور متعهد شود دوباره صورت یا موهای سرش را نپوشاند. تونس از زمان استقلال خود از فرانسه در سال ۱۹۵۶ تا انقلاب سال ۲۰۱۱ کشوری سکولار دیده می شد. هر چند نحوه برخورد دولت با دین چندان هم سکولار به نظر نمی رسید، بلکه بیشتر مستبدانه و سلطه جو بود. دولت تعیین می کرد تونسی ها چگونه به اسلام عمل کنند و جزئیات نحوه عبادت روزانه آن ها، اینکه زنان چه چیزی بپوشند و مردان چه زمانی به مسجد بروند، به طور دقیق زیر نظر نیروهای پلیس بود. رئیس جمهور «حبیب بورقیبه» که بعد از استقلال تونس بر تونسی ها حکمرانی می کرد، شیفته مدل فرانسوی سکولاریته در امور جامعه شد و هنگامی که به قدرت رسید آموزه های اسلام را زیر سلطه کامل حاکمیت قرار داد. برای رسیدن به این هدف او سنت های دیرینه را دگرگون کرد. تونس کشوری با میراث عمیق اسلامی است که پیشینه آن به اواخر قرن هفتم برمی گردد. دقیقا زمانی که اعراب، آفریقای شمالی را از چنگ امپراتوری بیزانس درآوردند. با اینکه مرزهای جهان اسلام با گذشت زمان تغییر می کرد و تا دوردست ها، اسپانیا و سیسیل گسترش می یافت، سرزمین تونس همواره در قلب امپراتوری های مسلمان بعدی قرار گرفت. الزیتون مرکز تاریخی آموزش های دینی تونس است که قدمت آن به سال ۷۳۷ میلادی برمی گردد. هنگامی که بورقیبه به قدرت رسید آن مرکز را بست.