آدم می تواند گاهی به طور مطلق به کسی وفادار باشد بی آنکه دوستش بدارد .
درباره ی هم داوری نمی کردیم به جای آن همدیگر را دوست داشتیم .
اول امروز می توانم ادعا کنم که روابط من و زنم طی دو سال اول ازدواج مان خیلی خوب بود. منظورم این است که طی این دو سال، هماهنگی کامل و عمیق احساسات مان، با نوعی خاموشی، یا بهتر بگویم، با گونه ای سکوت روحی همراه بود، که در چنین موقعیت هایی، هرگونه موضع انتقادی را به حالت تعلیق در می آورد و میدان را به عشق می سپارد تا به تنهایی درباره ی شخص مورد علاقه داوری کند