کتاب زندگی روزمره در دوره ی انقلاب فرانسه

پیش از انقلاب، جامعۀ فرانسه به سه طبقه تقسیم می شد: روحانیان، نجبا و بقیۀ مردم. دو طبقۀ اول، یعنی روحانیان و نجبا، بر طبقۀ سوم برتری داشتند و آموزش، مقامات عالی در کلیسا و دولت، و مناصب بالا در ارتش را در انحصار خود گرفته بودند. در طبقات ممتاز نیز تفاوت زیادی میان افراد وجود داشت: اصیل زادگان ثروتمند اوقات خویش را در دربار پادشاه، واقع در ورسای[۱۷]، می گذراندند، ولی سایر نجبا که اغلب تهیدست بودند، در کلبه های مخروبه در حومۀ شهر می زیستند و اموراتشان از اجاره هایی می گذشت که مستأجرانشان (یعنی کشاورزانی که در زمین های آنان کار می کردند) به آنها می پرداختند. در طبقۀ روحانیان نیز اسقف ها و راهبان اعظم که اجداد اصیل زاده و ثروتمندی داشتند، درباری برای خود ترتیب می دادند و از زندگی لذت می بردند، صاحب املاک و کاخ های فراوان و بزرگ بودند و از ثمرۀ رنج دهقانان و کمک های مالی حکومت بهره مند می شدند. اما کشیش یا راهب روستایی غالبا، مانند پیروانش، فقیر بود و در کلبه ای ویرانه در کنار کلیسای دهکده می زیست و زندگی اش از محصولات باغ سبزیجات خود و هدایایی که هم ولایتی هایش به او می دادند، می گذشت.