کتاب امیر ارسلان

امیرارسلان نامدار یکی از مشهورترین داستان های عامیانه به زبان فارسی است.

در مورد نقال این داستان ابهام وجود دارد، احمد نقیب الممالک یا محمدعلی نقیب الممالک نقالی این داستان به هر دوی این افراد منسوب است. این داستان را نقیب الممالک، قصه گوی ناصرالدین شاه قاجار برای وی می گفت و در این هنگام فخرالدوله، دختر ناصرالدین شاه پشت در نیمه باز اتاق خواجه سرایان می نشست و ماجراها را بادقت مکتوب می کرد و برای آن ها نقاشی می کشید.[۱] داستان امیر ارسلان اینگونه برجا مانده است. دو داستان دیگر نقیب الممالک عبارت اند از «داستان های ملک جمشید» و «زرین ملک». در جای جای متن کتاب شعرهای متنوعی آمده که حس خوبی را به خواننده منتقل می کند. از روی کتاب فیلمی هم در دههٔ ۱۳۳۰ ساخته شد که بسیار پرفروش بود و یک سال بر پردهٔ سینماها بود.