کتاب آیینه ای بی طرح

در این مجموعه از آشنایی زدایی و عادت گریزی در ادبیات و شعر شاعران سخن به میان آمده است. شیوه ای که در آن شاعران خواسته یا ناخواسته به مقابله با آن چه که پیش از این مرسوم بوده برمی خیزند و با نو آوری و خلاقیت سعی در تغییر هنجارها و ایجاد بنایی تازه و عاری از تکرار می کنند. همواره این دو نوع شیوه یعنی پیروی از ساختارهای از پیش تعیین شده و آشنایی زدایی با هم و در برابر هم مشاهده شده اند و این دو گونه از هنرمندان در کنار یکدیگر وجود داشته اند. اما آنچه که سبب کمال و توسعه هنر می گردد وجود هنرمندانی است که به دنبال آفرینش آثاری بدیع و نو می باشند. چهار تن از شاعرانی که در این زمینه پرتلاش بوده اند و برخی آثاری که از آنها به ثبت رسیده، در این کتاب مورد بررسی قرار گرفته است.