کتاب فرضیه ی فراگیر فراموشی

ژوزه ادوآردو آگوآلوسا، نویسنده و روزنامه نگار ، یکی از صداهای برجسته ادبی آنگولا و پرتغالی زبان امروزی است. کتاب های او به 25 زبان ترجمه شده است. چهار کتاب وی به انگلیسی ترجمه شده است: کریول (2002) ، برنده جایزه بزرگ ادبیات پرتغال. کتاب آفتاب پرست ها (2006) ، برنده جایزه مستقل ادبیات داستانی خارجی ؛ همسران پدر من (2008) ، و فصل بارانی (2009). او کمک هزینه های ادبی از Centro Nacional da Cultura ، Fundação do Oriente و Deutscher Akademischer Austausch Dienst دریافت کرده است. آگوالوسا چهار نمایشنامه نیز نوشته است.
همچنین قبل از هرچیز باید گفت که رمان پیش رو یعنی «فرضیه فراگیر فراموشی» توانسته در مجامع بین المللی جوایز متعددی را از آن خود کند که ما در اینجا به اختصار به مهم ترین آنها اشاره می کنیم:
برنده جایزه ادبی بین المللی دوبلین 2017!
نامزد دریافت جایزه بین المللی Man Booker 2016
در لیست کوتاه جایزه سه درصد بهترین کتاب ترجمه شده قرار گرفت
برنده جایزه ملی فرهنگی و هنری آنگولا 2019

این کتاب در اصل یک تئوری کلی درباره عشق ، زندگی و سرانجام ادبیات است. آگوالوسا که در زمین حاصلخیز بین داستان ، فلسفه و افسون کار می کند. شما در اینجا حس غریبی از بن بست ها و تاریکی جهان امروز را حس خواهید کرد.
این رمان حول لودو ، یک زن پرتغالی ساکن پایتخت آنگولا می چرخد. در میان همه خشونت ها و هرج و مرج ناشی از درگیری های جنبش ضد استعماری با مقامات پرتغالی ، او تصمیم می گیرد آپارتمان پنت هاوس خود را از جامعه جدا کند. او با پرورش سبزیجات و جذب کبوترها به داخل آپارتمان از طریق پنجره ، امرار معاش می کند. او مبلمان خود را برای تأمین گرما سوزاند. این داستان از 30 سال پیش از دید او روایت می شود. تنها اطلاعاتی که وی از جهان خارج و اوضاع سیاسی با آن روبرو می شود از گزارش های خبری در رادیو یا گفتگوهای همسایگان است که وی شنیده است.