آورده اند که نجاری هنگام ساختن یک صندلی، که به یکی از قضات متعلق بود، اهتمام زیادی می کرد و در استحکام آن سعی بسیاری داشت. کسی به او گفت: «این اندازه دقت و موشکافی برای چیست؟» گفت: «برای این که می خواهم روزی بر آن بنشینم.» عاقبت نیز چنین شد، چه آن که نجار مزبور، شروع به خواندن و مطالعه علم حقوق کرد. و پس از مدتی به منصب قضاوت رسید.