ارنست ایسکو فلویر نویسنده کتاب «بلوچستان ناکاویده» در 4 ژوئیه 1852 در مارشچپل، لینکلن شایر به دنیا آمد. او بزرگترین پسر بازمانده کشیش آیسکوگ فلویر (متوفی 1872) و همسرش لوئیزا سارا فلویر (1830-1909)، دختر بزرگ بود. او که از سال 1865 تا 1869 در مدرسه چارترهاوس تحصیل کرد، به مدت هفت سال در سرویس تلگراف هند، مستقر در سواحل خلیج فارس، خدمت کرد.
در یک مرخصی طولانی، در ژانویه 1876، فلویر به سمت استان سیستان و بلوچستان کنونی در ایران حرکت کرد. او تا می 1877 به آنجا سفر کرد و به عنوان یک کاشف شهرت پیدا کرد. در ژانویه 1878 او به عنوان بازرس کل تلگراف مصر منصوب شد و این سمت را تا پایان عمر حفظ کرد. او امور مالی این اداره را برگرداند و دولت را وادار کرد تا بخشی از مازاد خود را به آزمایشات مربوط به کشت درختان و گیاهان در بیابان اختصاص دهد.او با کشف نیترات سدیم در خاک رس در مصر علیا، از سوی دولت به سرپرستی فرآیند استخراج آن منصوب شد.
در سال 1884 فلویر سفری را در سودان از وادی حلفا به الدبه انجام داد. و در سال 1887 دو مسیر بین رود نیل و دریای سرخ را در عرض جغرافیایی 26 درجه بررسی کرد. در سال 1891 او توسط خدیو مصر به فرماندهی یک لشکرکشی در قسمت جنوبی‌تر همان صحرا (حدود 24 درجه) منصوب شد.
کتاب بلوچستان ناکاویده(1882) شرح می دهد: سفر اکتشافی فلویر از جاسک به بمپور و تور در خلیج فارس را روایت می کند. ضمیمه هایی در مورد گویش های بلوچستان غربی و گیاهان در این کتاب جمع آوری شده اند.
کتاب بلوچستان ناکاویده
آبی پارسی
ارنست ایسکو فلویر
