«اومبرتو اکو» یک نویسنده قرون وسطایی، فیلسوف، نشانهشناس، رماننویس، منتقد فرهنگی و مفسر سیاسی و اجتماعی ایتالیایی بود. در زبان انگلیسی، او بیشتر به خاطر رمان محبوبش به نام « گل سرخ» در سال 1980 شناخته میشود، معمایی تاریخی که نشانهشناسی در داستان را با تحلیل کتاب مقدس، مطالعات قرون وسطایی و نظریه ادبی ترکیب میکند.
اکو از سال 1977 تا 1978 استاد مدعو در دانشگاه ییل و سپس در دانشگاه کلمبیا بود. او از سال 1980 تا 1981 به ییل و در سال 1984 به کلمبیا بازگشت. در این مدت او نقش خواننده (1979) و نشانه شناسی و فلسفه زبان (1984) را تکمیل کرد.
اکو در اولین رمان خود به نام گل سرخ (1980) از پیشینه خود به عنوان یک قرون وسطایی استفاده کرد، یک راز تاریخی که در یک صومعه قرن چهاردهمی اتفاق می افتد. برادر فرانسیسکن، ویلیام باسکرویل، با کمک دستیارش آدسو، یک تازه کار بندیکتین، به بررسی یک سری قتل در صومعه ای می پردازد که قرار است میزبان یک بحث مذهبی مهم باشد. رمان حاوی بسیاری از ارجاعات فرامتنی مستقیم یا غیرمستقیم به منابع دیگر است که «حل کردن» آنها نیازمند کار پلیسی خواننده است.
کتاب گل سرخ با هر نام دیگر