کتاب گفت و گو های اوریانا فالاچی

آقای ژنرال! گاهی اوقات من دچار این شک می شوم که انگیزه ی کارهای شما ناشی از یک جاه طلبی وسیع است تا مسائل امنیتی و دفاعی. این را به این جهت می گویم که سخنرانی شما را در کنفرانس موسسه ی مطالعات استراتژیک به یاد دارم. در آن سخنرانی شما با اشاره به توسعه طلبی شوروی و تشریح حوزه ی منافع حیاتی اسرائیل گفته بودید: «این منافع، تنها به کشورهای عربی خاورمیانه، دریای مدیترانه و بحر احمر محدود نمی شود. به خاطر دلایل امنیتی باید کشورهایی هم چون ترکیه، ایران، پاکستان و مناطقی هم چون خلیج فارس و هم چنین شمال و مرکز آفریقا را در برگیرد». این حرف ها، ترسناک است.

-امیدوارم حضرت امام به سوالاتی که من می کنم که شاید بعضی ها به ظاهر مسخره بیاید و بعضی ها ناراحت کننده باشد، ولی امیدوارم که با صبر و حوصله ای که من در ایشان می بینم به سادگی جواب بدهند. - بگویید که اگر سوال ها بخواهد زیاد باشد من وقت ندارم و محدود باشد. یک چند سوالی باشد عیب ندارد. سوال ها را انتخاب کنید و آن سوالی که مهم است بکنید. برای این که زیاد طول می کشد.

بگویید که ایران در دست من نیست، در دست ملت است. و ملت هم کسی که خدمتگزار باشد و مصالح شان را بخواهد، با آزادی مطلق، به او ممکن است رو بیاورد. و شما ملاحظه کردید و در فوت مرحوم آقای طالقانی سرنیزه ای نبود، زوری نبود، مردم با آزادی ریختند در خیابان ها و همه ی ایران منقلب شد. این نه این است که آزادی بدون قانون وجود داشته باشد، آن آزادی نیست. منتها آزادی است که مردم روی محبت و عشق شان و روی یک مبادی و مبادی الهی به بعضی اشخاص که این ها را می شناختند به این که الهی هستند روی می آورند؛ و این آزادگی است.