«عصر بدگمانی»، با عنوان فرعی«گفتارهایی درباره رمان» مجموعهای از چهار مقاله از ناتالی ساراوت است که در سال 1956 منتشر شد. این اثر همانطور که عنوان فرعی نشان میدهد در مورد رمان نو است. بدگمانی بر شخصیتهای رمان سنگینی میکند. خواننده و نویسنده دچار بیاعتمادی متقابل شده اند. پس از پروست، جویس و فروید، خواننده اطلاعات زیادی در مورد زندگی روانی انسان دارد. او دیگر تمایلی ندارد مانند زمان بالزاک، شخصیتهایی را که در داستان از سوی تخیل نویسنده بازنمایی شدهاند، بپذیرد. او "اصل واقعیت" را ترجیح میدهد. از سوی دیگر، رماننویس متقاعد میشود که یک تمایل طبیعی، خواننده را وادار میکند تا در رمان، بهجای علاقهمندی به این موضوع روانشناختی ناشناس که امروز بر آن تمرکز میکند، «انواع» شخصیتها را بیابد. تحقیق نویسنده بنابراین او در حذف نشانهها اصرار میورزد تا قهرمانانش را «شخصیتزدایی» کند.
کتاب عصر بدگمانی