ما اتفاق ها را آن گونه به یاد می آوریم که ذهن مان می خواهد. آن چه می بینیم، می شنویم و حس می کنیم در ذهن ما جا می گیرد، ولی ذهن انسان تصویرها را به شکلی دگرگون می کند که با دنیای واقعی متفاوت اند. ذهن انسان دوربین بی طرف و ثابتی نیست، بلکه تدوین گر و فریبکار است.
همین باعث می شود روایت هر کسی از تجربه ی زیستن یگانه و مختص به او باشد. تجربه های عاشقانه نیز بر همین اساس به یاد می آیند و هنر رمان ساختن جهان تازه ای از هزارتوی ذهن با هزارتوی زبان است و...
کتاب دختران خانه ی شماره ی 17