کتاب مبانی تاریخ ساسانیان

امپراتوری ساسانی که رسما به عنوان امپراتوری ایرانیان شناخته می شود قبل از فتوحات اولیه مسلمانان در قرن هفتم تا هشتم میلادی بود. این خاندان که به نام خاندان ساسان نامگذاری شد، بیش از چهار قرن، از سال 224 تا 651 پس از میلاد، دوام آورد و آن را به طولانی‌ترین سلسله امپراتوری ایرانی تبدیل کرد. امپراتوری ساسانی جانشین امپراتوری اشکانی شد و ایرانیان را به عنوان یک قدرت بزرگ در اواخر دوران باستان در کنار رقیب همسایه خود، امپراتوری روم (پس از 395 امپراتوری بیزانس) دوباره تأسیس کرد. کتاب "مبانی تاریخ ساسانیان" در واقع به این دوره از تاریخ ایران می پردازد.

این امپراتوری توسط اردشیر اول، فرمانروای ایرانی که با ضعیف شدن پارت از درگیری ها و جنگ های داخلی با رومیان به قدرت رسید. پس از شکست دادن آخرین شاهنشاه اشکانی، آرتابانوس چهارم، در نبرد هرمزگان در سال 224، سلسله ساسانیان را تأسیس کرد و با گسترش قلمروهای ایران به بازسازی میراث امپراتوری هخامنشی پرداخت. امپراتوری ساسانی در بزرگ‌ترین گستره سرزمینی خود، تمام ایران و عراق کنونی را در بر می‌گرفت و از شرق مدیترانه (شامل آناتولی و مصر) تا بخش‌هایی از پاکستان امروزی و همچنین از بخش‌هایی از جنوب عربستان تا قفقاز امتداد داشت.