کتاب شرمنده نباش دختر

من آدم های مبارزی را که هیاهو به پا می کنند، دوست دارم. من عاشق کسی هستم که به خاطر خواسته هایش شرمنده نیست و اجازه نمی دهد دیگران ناامید و منصرفش کنند. منظورم این نیست که این افراد هرگز نترسیده اند، منظورم این نیست که هرگز در دام نظرات دیگران گرفتار نشده اند؛ نه، آن ها هم انسان هستند و مثل همه ی ما گاه دچار نبود اعتماد به نفس شده اند، اما وقتی نوبت عمل فرارسیده است، شک به دلشان راه نداده و دودل نشده اند، فقط سرشان را پایین انداخته و بدون توجه به دیگران به کارشان ادامه داده اند.

وزن و اهمیت نظرات دیگران برای بسیاری از زنان آنقدر سنگین و بالاست که تحمل کردنش بسیار دشوار است. آن ها می ترسند از مکان امنی که برای خود ساخته اند، قدم بیرون بگذارند. اما این خود واقعیمان نیست، نه؟ ما باید به دنبال اهداف و رویاهایمان برویم، باید جسور باشیم و شجاعت به خرج دهیم و شرایط را بپذیریم؛ چون شانس زندگی با استفاده از تمام توانایی هایمان، ارزش تمام واکنش ها و برخوردهای منفی ای را که در مقابل دریافت خواهیم کرد، دارد.

مردم می گویند یک دختر خوب هیاهو به پا نمی کند. بسیار خوب، من اهمیتی به این حرف نمی دهم. من بیشتر به تغییر دادن دنیا اهمیت می دهم تا نظراتی که آدم هایش در موردم دارند.