کتاب به تاریکی خواهم رفت

تلویزیونی نوزده اینچی از داخل خانه به گوشه ی جنوب غربی حیاط پشتی کشیده شده و آنجا رها شده بود. گوشه ی حصار کمی از هم جدا شده بود؛ انگار کسی رویش افتاده یا موقع پریدن محکم با آن برخورد کرده بود. کارآگاه ها در حیاط جلویی و پشتی و روی کنتور گاز در سمت شرق خانه، رد کفش هایی با الگوی دایره ای کوچک دیدند.

یکی از اولین چیزهای عجیبی که کارآگاه ها شاهدش بودند، این بود که تنها منبع روشنایی در اتاق خواب، در دستشویی قرار داشت. آن ها در این باره از «دیوید» سوال کردند. «دیوید» خانه ی والدین «مانوئلا» بود که آنجا گروهی از اقوام و دوستان بعد از شنیدن خبر، جمع شده بودند تا سوگواری کنند و به هم دلداری بدهند.

کارآگاه ها متوجه شدند «دیوید» ظاهرا مبهوت و گیج است. غم، ذهنش را به هم ریخته بود. جواب هایش بریده بریده بود. ناگهان موضوع را عوض کرد. سوال درباره ی روشنایی گیجش کرد.