خیره کننده...سرشار از تصاویر حیرت انگیز.
مکین، حکایتی بسیار ملموس و شعر گونه خلق کرده است.
رمانی فوق العاده... چشم اندازی حیرت آور گشوده می شود: دنیا.
وقتی او اراده می کرد، تمامی ساعتهای دنیا، سه صبح را نشان می داد. لااقل همه در آن زمان چنین اعتقادی داشتند.
معنای واقعی مرد بودن ، مدام به زن فکر کردن است و مرد، جز خواب رفته ای که زن را ملکه ی رویاهای خود می داند، چیز دیگری نیست.
زندگی قبلی اش کاملا جلوی چشمش بود، انگار که همین دیروز بوده است.
می توان گفت که هدف اصلی این ژانر، «زندگی بخشیدن به تاریخ» از طریق ساختن داستان هایی درباره ی گذشته یا یک دوره ی تاریخی خاص است.
علاقمندان به ادبیات نوستالژی این کتاب را بخوانند .
کودکی که جبر گذر از دنیای رنگارنگ تخیلات کودکانه برای مواجهه با انچه واقعیت زندگی به او تحمیل میکند تا بزرگ شود تعادلش مختل شده و او را با مجموعه ای از تعارضات و دو گانگیها رو به رو میسازد که با فرهنگ دوگانه روسی فرانسوی تشدید میشود.اتفاقی که به نوعی در جامعه چند فرهنگی شده امروزه مشکلی عمومیست چرا که همگان به یک زبان فکر و تخیل میکنند و با زبانی دیگر زندگی.اگر کتاب رو پسندیدید رمان خاطرات از داوید فوئنکینوس رو هم بهتون پیشنهاد میدم مطالعه کنید
وصیت نامه فرانسوی به نوعی شرح زندگی خود آندره مکین باشد شرحی که البته حالت زندگی نامه ندارد بلکه بیشتر در باب یاداوری خاطرات مادربزرگی فرانسوی به نام شارلوت و ستایش زبان و فرهنگ فرانسوی است . (( دلیل اصلی انتقام از زندگی بود.از جبر و بی رحمی اش از پوچی نکبت انگیزش...))
به نظرم کتاب موسیقی یک زندگی. از اندره مکین جذابتر میباشد اگر چه این کتاب تصویر و نگاهی نو از فرانسه و روسیه ارایه میده و واقعیتهای از زندگی واقعی خود .....