«شب گرد کوچه تنهایی» قصه تنهایی آدم هایی است که یاد می گیرند تا کجا و تا چه حد باید روی دیگران حساب باز کنند. دیگرانی که اگرچه در ظاهر بسیار نزدیک اند ولی در زمان لزوم، بودن شان فقط مایه دلسردی است. تجربه ای که تا وقتش نرسد، هیچ کس نمی تواند خود را در آن محک بزند! شاید هنگام دنبال کردن قصه، آن حس مشترک به گونه ای برای مخاطب پیش بیاید که خود را نیز در آن شرایط ببینند. اگر این گونه بود، کمی تأمل کنید تا دچار تیره دیدن اطرافیان در زندگی نشویم.
شادان