استانکو در سال 1902 در سالسیا ، روستایی در بخش تلورمان ، رومانی متولد شد. پس از ترک مدرسه در سیزده سالگی در مشاغل مختلف مشغول به کار شد. او به عنوان دباغ ، دکان دار در یک بقالی ، همچنین مغازه دار در فروشگاه دخانیات و منشی در بخشداری فعالیت می کرد. در سال 1921 ، به کمک گالا گالاکت ، روزنامه نگار شد. در سال 1933 تحصیلات خود را در رشته ادبیات و فلسفه در دانشگاه بخارست به پایان رساند.
نخستین جلد اشعار وی ، شعر ساده (شعرهای ساده) ، در سال 1927 با دریافت جایزه نویسندگان رومانیمورد استقبال قرار گرفت. در طول جنگ جهانی دوم ، وی به دلیل مخالفت خود با دولت فاشیست یون آنتسسو (به رومانی در جنگ جهانی دوم رجوع شود) زندانی شد ، و مدتی را در اردوگاه بازداشتگاه طرژ جیو مختص زندانیان سیاسی گذراند.
در سال 1946 ، او مدیر تئاتر ملی رومانی شد. پس از استقرار رژیم کمونیستی ، وی عضو آکادمی رومانی و رئیس اتحادیه نویسندگان رومانی (1966-1964) بود. وی برنده جایزه ادبیات دولتی رومانی شد و در سال 1971 توسط دولت اتریش جایزه هردرس را دریافت کرد.
«پابرهنه ها» را می توانید با ترجمه ای شیوا از «احمد شاملو» بخوانید.
ماها را تیرباران می کنید. خیلی های دیگر را هم تیرباران می کنید. اما محال است بتوانید همه ی مردم این کشور را که تو چنگ شما ارباب ها زجر می کشند و شیره ی جان شان را می مکید به گلوله ببندید. به زحمتش نمی ارزد که چشم هاتان را از هم واکنید جناب سرهنگ! بیشتر از زنده گیم که نمی توانید چیزی ازم بگیرید. پس منی که از این زنده گی طاقت فرسا نترسیده ام چه طور می خواهید از مرگ بترسم؟
فوق العاده ترجمش به دلم نشست.کتاب خیلی غصه دار بود ولی خیلی کشش داشت و به شخصه با اینکه خسته میشدم میخواستم ادامه بدم😁😍
انقدر برام جذاب بود توی ۵ روز تمومش کردم و در این بین کلی براشون اشک میریختم
یک کتاب عالی با ترجمهی عالیتر از استاد شاملو به عقیدهی بنده فقر در این کتاب حتی از آثار اشتاین بک هم ملموستر است
یک تصویر خشن واقع گرایانه از فقر
عجب کتاب معرکه ای
استانکو این کتاب را در سال ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۸ نوشت و در کمتر از دو سال به سی زبان ترجمه شد و موفقیت بزرگی برای نویسنده به ارمغان آورد. «پابرهنهها» به نوعی زندگینامه شخصی استانکو و روایتگر زندگی دشوار طبقات فرودست جامعه اروپای شرقی و کشور رومانی در روزگار نویسنده است. احمد شاملو، در مقدمهای که بر ترجمه این کتاب نوشته است آورده: سرگذشت، به شکل روایت متکلم نوشته شده است و با ساختمان هندسی خود قدم به قدم به یاری تصویرهائی از واقعیت که از صافی حساسیت کودکانهی داریهی پنج ساله گذشته است شکل میگیرد. این تصویرها واقعیاتی است از زندگی در آبادیهای فقرزدهی جلگهی دانوب در طول نخستین دهههای قرن ما، که با فشردهگی و قدرت ابلاغی حیرتانگیزِ رُشد فکریِ قهرمان کوچولوی کتاب را در طول دورهئی پُرآشوب و ناهموار تعقیب میکند. زمینهی سرگذشت، زندگانی آبادیهای منطقهئی است در ساحل دانوب، پیش از جنگِ اول جهانی: پریشانی دهقانان و جهشهائی که در زمینهی تاریخی ملتی از این پریشانیها ناشی میشود و جهشهائی در زمینهی اخلاق و روانشناسی که منشأء آن همین جهشهای تاریخی است. ــ اعتراضها و سرکوب شدنِ اعتراضها، و روزهای پس از سرکوبی، که خود دورهی تغییراتِ عمیق دیگر است در همهی فضا و چارچوبی که اعتراض در آن صورت پذیرفته؛ علل و شدت درجهی اعتراضها که در بسیاری از فصول کتاب به طرزی ریشه در خویش قوام میگیرد: در دلِ زمستان، شیارِ باریک و عمیق، و جز اینها... پس از آن، درگیریها و جنگهای ۱۹۱۲ تا ۱۹۱۳ است و اشغال سرزمین به وسیلهی آلمانیها (۱۷ـ ۱۹۱۶) و مسائل ناشی از آن. پس فقط مسائل سال ۱۹۰۷ نیست که ردِپای خود را در خاطرهی مافوقِ حساس و شکلپذیرِ داریه باقی گذاشته است.
داریه تو رو کنار شریف داوریشه ( سالهای ابری/ علی اشرف درویشیان) میذارم. و هیچ وقت فراموشت نمیکنم ببخشید که فقر ،جهل،خرافات ..کودکی هر دوی شمارو بلعید دنیا به شما یک خواب آرام یک شکم سیر و یک خنده از ته دل بدهکار هست تا ابدالدهر
کتاب عالی با ترجمه عالی