کتاب ما ماه و ماهی بودیم

زودتر از خودش، بوی عطر کرم نیوآهایی که همیشه به دست هایش می زد، به داخل اتاق راه پیدا کرده بود. دستمال نمدار را، روی سطح کتابخانه جا گذاشته و چرخیدم. کنار چهارچوب اتاق ایستاده و داشت نگاهم می کرد. با همان موهای کوتاه مصری و پیراهن بلندی که تا مچ پایش می رسید. خیرگی ام را که دید، به شکلی دستپاچه، لبخندی روی لب هایش نشاند. از اتاق جدیدت راضی هستی؟ ساختن و خراب کردن، خیلی باهم فرقی نداشتند. برای ساختن باید خراب می کردی، برای خراب کردن هم، باید قبلش چیزی می ساختی. حکایت رابطه ی من و آدم های این خانه، همان ساختن و خراب کردن بود.