کتاب درس هایی درباره داستان نویسی

«اگر نویسنده ای بخواهد از تصادف (چرخش ناگهانی وقایع داستان، بی آنکه قهرمان داستان در این تغییر دخیل باشد) قابل قبول در داستان خود استفاده کند، باید حادثهٔ تصادفی را علیه قهرمان داستان به کار گیرد. استفاده از واقعهٔ تصادفی علیه قهرمان داستان اگرچه بدشانسی غافل گیرکننده ای است، ولی همه آن را باور می کنند. اما برعکس، هنگامی که نویسنده حادثهٔ تصادفی را به نفع قهرمان داستان به کار گیرد، پیداست که تصادف فقط تمهید گول زنندهٔ نویسنده که خلاقیتش رو به تحلیل رفته به حساب می آید. داستان: مارک در حال راه اندازی سیستم آبیاری در صحرای نوادا است. چنین کاری این منطقه را به واحه ای وسیع بدل می کند. مخارج این کار را دولت می پردازد. مثال (حادثهٔ تصادفی به نفع قهرمان داستان): رئیس جمهور جدید فردی به شدت ضد محیط زیست است. او همهٔ بودجهٔ طرح های مربوط به محیط زیست را قطع می کند. مارک با عصبانیت بیل می زند. ناگهان صدای عجیبی به گوشش می رسد. با عجله زمین را می کند و صندوقی پر از الماس که به جا مانده از قبیلهٔ سرگردان اینکاهاست پیدا و با این ثروت، مخارج طرح آبیاری اش را تأمین می کند. بدیهی است که نویسنده این شگرد را به کار بسته تا به راحتی مارک را از مخمصه برهاند. به علاوه مارک برای به اتمام رساندن طرح آبیاری اش و غلبه بر این مشکل حل نشدنی دست به عمل قهرمانانه ای نمی زند. و باز برای حفظ اعتبارش احتیاج به کار شاقی ندارد. مثال (حادثه تصادفی علیه قهرمان): کار طرح آبیاری مارک به خوبی پیش می رود. رئیس جمهور جدید و ضد محیط زیست بودجهٔ طرح او را قطع می کند. کارگران مارک با ایثارگری و بدون مزد به کارشان ادامه می دهند. یکی از کارگران هنگامی که مشغول حفاری بوده، دفینه ای (گنجی بازمانده از قبیلهٔ اینکاها) کشف و آن را با دیگر کارگران تقسیم می کند و همگی مارک و طرح آبیاری اش را رها می کنند و می روند. در اینجا چون رویدادی تصادفی علیه مارک به کار آمده است، مانع دیگری سر راه او قرار می گیرد و مارک اگر بخواهد قهرمان باقی بماند، باید بر این مانع نیز فائق آید. نویسنده ها به شخصیت های خوش شانس لطف می کنند. آن ها هیچ گاه خود به چیزی دست نمی یابند، بلکه فقط بخشش ها را جمع می کنند.»