پل گریفیتس در سال ۱۹۴۷ در انگلیس به دنیا آمد. او فارغ التحصیل کالج لینگلن دانشگاه آکسفورد و منتقد موسیقی مجله نیویورکر است. گریفیتس یکی از پیشتازان تألیفات موسیقی قرن بیستم است و آثار منتشر شدهای درباره جان کیج، پییر بولز، اولیویه مسیان، گئورگی لیگتی و ایگور استراوینسکی دارد. کتاب حاضر به نام یک قرن موسیقی مدرن در برگیرنده نکات مهم تاریخ موسیقی مدرن غرب است و تکامل و شکل کنونی آن را با زبانی حرفهای بیان میکند. خواننده این کتاب ضمن دریافت تاریخ تحولات موسیقی مدرن با خود پدیده مدرن و چالشهای آن و چگونگی بیان زیباییشناسی مدرن موسیقایی آشنا میشود و درک و بازخوانی مطالب و جستوجو برای یافتن منابع صوتی یا تصویری این آثار کمک شایانی به پیشبرد نقد موسیقی در ایران خواهد کرد. موضوعاتی مانند ریتم نوین، هارمونی نوین، آتونالیته، ریتم آزاد، هارمونی ربع پردهها، متر میزان تغییریابنده و خارج از قاعدهی معیار، بهکارگیری همزمان تونالیتههای مختلف و حتی گرایش به موسیقی غیر آکادمیک و نیز ترکیبات نامتعارف سازبندی، بهکارگیری محلهای نشستن گوناگون برای نوازندگان و تجربه کردن آکوستیک صدایی حاصل از این جابهجایی و دادن آزادی عمل به نوازنده از موضوعات موسیقی معاصر است که در این کتاب به پیدایی و چگونگی آنها در کار آهنگسازان اشاره شده است. نئوکلاسیسم، سریالیسم، موسیقی الکترونیک، موسیقی تصادفی، تئاتر و سیاست و تولید انبوه از دیگر عناوین این کتاب است. گریفیس همچنین به دنیای جدیدی نظر کرده است که در آن ابزار ضبط و پخش موسیقی روزبهروز توسعه پیدا میکند و جهان به عصر جدیدی پا میگذارد که به لحاظ اجتماعی هم با عصر کلاسیک کاملا تفاوت پیدا کرده است.
درباره پل گریفیث
پل آنتونی گریفیثز منتقد موسیقی، رماننویس و لیبرتیست بریتانیایی است. او بهویژه به خاطر نوشتههایش درباره موسیقی کلاسیک مدرن و نوشتن لیبرتی برای دو اپرای قرن بیستم، مارکوپولو تان دان و What Next اثر الیوت کارتر مورد توجه است.