فتومونتاژ، شیوه ی ترکیب عناصر عکسی برای دستیابی به تصاویر واحد است. این شیوه، از زمان پیدایش تاکنون با چالش پیرامون خیال و واقعیت، همواره یکی از جذاب ترین عرصه های تولید تصویر بوده است. تعریف دقیقی برای این روش بیان هنری وجود ندارد. ابداع اصطلاح فتومونتاژ را به دادائیست های برلین نسبت می دهند، ولی زمینه های بروز آن را می توان در دهه های آغازین پیدایش عکاسی به ویژه در تصاویر ترکیبی هنرمندان تصویرگرا جست و جو کرد. روش چاپ ترکیبی تصویرگرایان که اغلب در جهت تولید تصاویر تمثیلی به کار می رفت، از زمان مکتب دادائیسم به بعد، با شیوه های متمایزی از قبیل فتوکلاژ، فتومونتاژ، عکس ساختگی، فتوپلاستیکس، تصویرگری دیجیتال و...، با اهداف فانتزی، و هم گرا، سیاسی، اجتماعی و تبلیغاتی تکامل خود را آشکار کرده است. کتاب زمینه های فتومونتاژ با هدف بررسی زمینه های تاثیرگذار بر پیدایش و سیر تحول فتومونتاژ از آغاز ابداع عکاسی تا سالهای اخیر، بر پایه ی رخدادهای سبک شناختی و دگرگونی ابزارها و تکنیک ها، در هشت زمینه نگارش شده است. با توجه به رواج شیوه ی فتومونتاژ در سالهای اخیر در جامعه ی عکاسی و هنرهای تجسمی ایران و با توجه به این که به جز معدودی مقاله، منبع جامع منتشر شده به زبان فارسی درباره ی این موضوع، موجود نیست؛ امید است، این کتاب گامی هرچند کوچک در معرفی تاریخی و سبک شناختی فتومونتاژ به عکاسان و علاقه مندان این عرصه بردارد.
کتاب زمینه های فتومونتاژ
افکار