در اوسط شاعران و نویسندگان ایرانی، اندکانه کسانی یافت میشوند که تفکرات عاشقانه و مطالب تأملی خود را به یادگاری برای نسلهای آینده ارائه داده باشند. یکی از جواهرهای ارزشمند در این گنجینه، شاعر برجستهٔ معاصر، نیما یوشیج (۱۲۷۶-۱۳۳۸)، است که به عنوان یکی از این معدود نمونهها شناخته میشود.
نامههای عاشقانهای که نیما در آثار خود به جا گذاشته است، با لطافتی استثنایی و هیجانانگیز بر ما جلب میکند. این نامهها یک نمایش بینظیر از احساسات و اندیشههای او را ارائه میدهند. آنها نه تنها برای یک بار خواندن قابلیت تامل دارند، بلکه بهترین نتیجه را از ژرفای روح یک شاعر نخبه و تاثیرگذار جامعه ما به ما ارائه می دهند. این نامهها باید مرتبا مورد مطالعه قرار گیرند تا جادوی واژههای ارجمند این شاعر بزرگ روزگارمان بیشتر جذب ما شود.
نامههای عاشقانهی نیما یوشیج چون جواهراتی در گنجینهٔ ادبی و فرهنگی ایران هستند که همچنان براقیت خود را حفظ کرده و نسلهای آتی را نیز به تأمل و تعمق فرا میخوانند. این آثار ارزشمند به نوعی تجلی از عشق به کلمات و هنر ادبی هستند و در همه ابعاد ممکن، باعث افزایش سیرت و تفکر ادبی ما میشوند.
کتاب نامه های عاشقانه نیما