قسمت هایی از کتاب نیما یوشیج؛ فیلسوف خردمند (لذت متن)
ترا من چشم در راهم شباهنگام/ که می گیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی/ وزان دلخستگانت راست اندوهی فراهم/ ترا من چشم در راهم./ شباهنگام. در آندم که بر جا دره ها چون مرده ماران خفتگانند/ در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام/ گرم یاد آوری یا نه/ من از یادت نمی کاهم/ ترا من چشم در راهم.