1. خانه
  2. /
  3. کتاب نخبگان دانش

کتاب نخبگان دانش

3.2 از 1 رأی

کتاب نخبگان دانش

مشارکت یا مهاجرت
Nokhbegan Danesh
ناموجود
170000
درباره محمدامین قانعی راد
درباره محمدامین قانعی راد
سید محمدامین قانعی‌راد (زادهٔ ۱۳۳۴ – درگذشتهٔ ۲۴ خرداد ۱۳۹۷) جامعه‌شناس برجسته ایرانی، رئیس انجمن جامعه‌شناسی ایران و عضو هیئت علمی و استاد جامعه‌شناسی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور بود. وی در سن ۶۳ سالگی و پس از دوره ای تحمل بیماری سرطان در شامگاه ۲۴ خردادماه ۱۳۹۷ درگذشت. قانعی راد در سال ۱۳۳۴ در کهریزک به دنیا آمد. پدر او رییس امور مالی کارخانه قند کهریزک بود. پس از تعطیلی این کارخانه، قانعی راد به همراه خانواده به شهر ری مهاجرت کرد. او دوره دبستان و دبیرستان خود را در این شهر به پایان رساند. قانعی راد دیپلم طبیعی خود را در دبیرستان عظیمیه شهرری اخذ کرد. سپس کنکور داد و در رشته پزشکی ارتش پذیرفته شد. پدرش با ثبت نام او در ارتش مخالفت کرد. به همین دلیل او راهی خدمت سربازی شد؛ جایی که با آثار شریعتی بیشتر آشنا شد. آشنایی با آثار شریعتی او را به رشته ی جامعه شناسی علاقمند کرد. او در یکی از مصاحبه هایش اشاره می کند که در رشته ی جامعه شناسی، او مسئولیت و تعهد اجتماعی را دید و این باعث شد که این رشته را به پزشکی ترجیح دهد. پس از پایان دوره ی سربازی، او در سال ۱۳۵۵ در رشته انسان شناسی در دانشگاه تهران پذیرفته شد. رشته ای که با ادغام در رشته های دیگر پس از انقلاب فرهنگی عنوان علوم اجتماعی به او داده شد. پس از فارغ التحصیلی در رشته علوم اجتماعی با گرایش پژوهشگری اجتماعی، قانعی راد با کسب رتبه اول به تحصیل در رشته جامعه شناسی در دانشگاه تهران در مقطع کارشناسی ارشد ادامه داد. او پایان نامه خود را زیرنظر دکتر غلامعباس توسلی نوشت و به عنوان نفر اول در این رشته فارغ التحصیل شد. در ورودی دکتری او بازهم  مقام اول را کسب کرد و پایان نامه خود را تحت عنوان عوامل معرفتی و اجتماعی رشد و افول علم در ایران دوره اسلامی (قرن سوم تا پنجم هجری) تحت نظر دکتر غلامعباس توسلی و دکتر محمد توکل به نگارش در آورد. این مطالعه یک مطالعه ی جامعه شناسی تاریخی و جامعه شناسی علم بود که در سال ۱۳۸۴ توسط مرکز تحقیقات سیاست علمی ایران تحت عنوان جامعه شناسی رشد و افول علم در ایران به چاپ رسید. او در سال های پایانی عمر خود با اعمال تغییراتی این کتاب را به انتشارات علمی و فرهنگی سپرد که در سال ۱۳۹۷ تحت عنوان اخلاقیات شعوبی و روحیه علمی توسط این انتشارات به چاپ و همزمان با چهلمین روز درگذشت او از این کتاب رونمایی شد.
قسمت هایی از کتاب نخبگان دانش

نخبگان دانش ما طی تاریخ از نخبگان سیاسی مان جدا بوده اند. یعنی گروهی همواره سیاست می ورزیدند و گروهی دانش ورزی می کردند و نه تنها از هم جدا بودند، حتی همواره در برابر یکدیگر قرار داشتند و یکدیگر را قبول نداشتند. نخبگان دانشْ مردان سیاست را غاصب می دانستند و سیاست مداران نخبگان را افرادی می دانستند که در عالم خیال سیر می کنند. لذا در طول تاریخ درک ما از دانش درکی انتزاعی بوده است. این وضعیت باعث شده است که امروز نیز دانش در سطح بماند، به مهارت تبدیل نشود و با دنیای واقعی پیوند نخورد. در ایران گاه روندی به سوی نزدیک سازی دانش و سیاست اتفاق می افتد ولی به دلیل حرکات سینوسی در جامعه و سیاست ایرانی این پیوند استمرار نمی یابد. هرچند برخی از اعضای دولت دانشگاهی هستند اما تصمیم گیری های شان بر مبنای ایدئولوژی است نه دانش. بی علاقگی به ایران به دلیل رویه های آموزشی است و بخشی هم به دلیل تاثیر سیاست هایی است که موجب شده اند جوانان به نحوی از شرایط اجتماعی شان فاصله بگیرند و آرمان هایشان را در شرایط و مکان موجود جست و جو نکنند بلکه در یک نامکان/لامکان به دنبال آن هستند. حال این لامکان/نامکان گاهی غرب است و گاهی یک اتوپیای ذهنی از ایرانی که قرار است در آینده ای نامعلوم ایجاد شود. این در حالی است که دانش مناسب باید فرد را با مکانی که به آن تعلق دارد پیوند دهد و در عین حال اجازه فراتر رفتن از شرایط موجود را هم به او بدهد. این یعنی یک جهان گرایی مثبت و سازنده. گاه گاهی هم که میلی برای فراتر رفتن به وجود می آید، در انتخابات بروز پیدا می کند و اغلب هم این میل پس از انتخابات پس زده می شود. این واپس زدگی جایی برای تحقق آرمان های جوانان باقی نمی گذارد، در نتیجه آنان هم به فکر «جایی دیگر» می افتند تا در آنجا به آرمان های خود تحقق ببخشند.

اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب نخبگان دانش" ثبت می‌کند