نقد علمی از راهکارهای مناسب در مواجهه با آثار پژوهشی در حوزه‌های مختلف تحقیقی است که ضمن نشان دادن نقاط قوت و ضعف آثار بر غنای آن می‌افزاید. این مسئله در حوزه‌ی علوم انسانی و به‌ویژه تاریخ بشر نمایان و محسوس است. دخالت ارزش‌های فردی و گروهی در علوم انسانی سبب می‌شود تا با مطالعه‌ی برخی «برداشت‌ها» قلب و ذهن خواننده به سمت و سویی خاص هدایت شود.
در این میان، انقلاب رویدادی است که به جرأت می‌توان آن را مهم‌ترین و متحول‌کننده‌ترین رخداد در عرصه‌های مختلف هر کشور و ملتی به‌شمار آورد. تغییرات پی‌درپی و عمیق در جزئی‌ترین مسائل جامعه و تحول آنها در جهتی دیگر با سرعتی بالا و پیچیدگی جریان‌ها و افراد دخیل در آن می‌تواند زمینه‌های بسیار خوبی برای نقد آثار مربوط به آن باشد. جریان‌سازی در عرصه‌ی تاریخی از جمله مسائلی است که اگر با نقدی منسجم و متکی به منابع عینی و ملموس تاریخی همراه شود به احتمال زیاد از انحراف ذهنی خواننده جلوگیری به عمل خواهد آمد.
برخی از مورخان داخلی و خارجی در بازگویی و تحلیل تاریخ انقلاب اسلامی ایران دیدگاه‌هایی ارائه نموده‌اند که با واقعیت‌های این واقعه‌ی عظیم همخوانی چندانی ندارد و نیازمند بررسی و نقد علمی است.
مرکز اسناد انقلاب اسلامی به‌عنوان مرکزی تخصصی در حوزه‌ی تاریخ انقلاب اسلامی، در راستای انجام رسالت خود در مطالعه و تدوین تاریخ انقلاب اسلامی، گام دیگری در کنار فعالیت‌های پژوهشی متداول خود برداشته و طرح بررسی و نقد آثار مکتوب درباره‌ی انقلاب اسلامی ایران را در دستور کار خود قرار داده است. تاکنون شش جلد از این مجموعه منتشر شده و اینک هفتمین کتاب مجموعه‌ی مذکور شامل شش مقاله در نقد شش کتاب مربوط به حوزه‌ی انقلاب اسلامی، تقدیم علاقه‌مندان مطالعات انقلاب اسلامی می‌شود.
کتاب نقد تاریخ نگاری انقلاب اسلامی
مرکز اسناد انقلاب