علی اکبر سیاسی

دکتر علی اکبر سیاسی (۱۲۷۴–۱۳۶۹)، روانشناس، مولف، سیاستمدار، موسس و رئیس دانشگاه تهران از ۱۳۲۱ تا ۱۳۳۳، و چند بار وزیر در دولت ایران بود.علی اکبر سیاسی در سال 1274ش در تهران به دنیا آمد؛ تحصیلات ابتدایی را در مکتب خانه و بعد در مدرسه خرد و مدرسه سلطانی انجام داد، سپس وارد مدرسه سیاسی شد. با گذراندن امتحان جزء دانشجویانی شد که به خرج دولت ایران برای ادامه تحصیل به اروپا اعزام می شدند. او در گروهی از ۲۳ نفر دانشجو به سرپرستی مسیو ریشار خان به پاریس رفت و پس از مدتی در دانشگاه روآن به تحصیل مشغول شد؛ در همان زمان نام خانوادگی «سیاسی» را با اشاره به دوره تحصیلش در مدرسه سیاسی تهران، برگزید. علی اکبر به خاطر درگیری جنگ جهانی اول ناچار شد به ایران بازگردد. او پس از بازگشت به وطن، در دارالفنون و مدرسه علوم سیاسی به تدریس مشغول شد. علی اکبر سیاسی تحت تأثیر جریانهای فکری و اجتماعی ناشی از زندگی در اروپا، با چند تن از دوستانش که در فرنگ تحصیل کرده بودند در ۱۳۰۶ دوباره به فرانسه رفت و در دانشگاه سوربن به ادامه تحصیل در رشته روان شناسی مشغول شد. او در سال ۱۳۰۹ موفق به دریافت درجه دکتری در رشته