کتاب هگل و هستی شناسی قدرت

آرش اباذری در کتاب "هگل و هستی شناسی قدرت"، تحلیلی نوین از منطق هگل ارائه می‌دهد که فراتر از تفسیرهای معمول از فلسفه حق اوست. در این کتاب، اباذری به‌ویژه به بخش‌های "منطق ذات" در علم منطق هگل توجه دارد و نشان می‌دهد که چگونه هگل در این بخش از آثارش، یک نظریه اجتماعی و سیاسی پیچیده درباره‌ی روابط قدرت را مطرح کرده است. این خوانش از هگل به‌طور خاص بر فرآیندهای دیالکتیکی قدرت، سلطه و توهماتی که ساختارهای اجتماعی آنها را حفظ می‌کنند، تمرکز دارد.
"تحلیل روابط قدرت و سلطه" یکی از کلیدهای این کتاب است. اباذری استدلال می‌کند که هگل، برخلاف آنچه که در تفسیرهای معمول لیبرالی دیده می‌شود، در واقع تئوری پیچیده‌ای از سلطه را در منطق خودش به‌طور نهفته گنجانده است. در این تئوری، ابعاد مختلف قدرت و سلطه اجتماعی در قالب مفاهیم دیالکتیکی همچون ذات و ظواهر ظاهر می‌شوند، به‌طوری‌که درک پدیده‌ها تنها از طریق این دو مقوله ممکن است. از منظر هگل، واقعیت اجتماعی به‌هیچ‌وجه صرفا یک ظاهر ساده یا وضعیت شناخته‌شده نیست، بلکه نتیجه‌ی فرآیندهای پیچیده‌ی دیالکتیکی است که در آنها ظواهر می‌توانند توهمات آزادی و برابری را ایجاد کنند. "مفاهیم توهم برابری و آزادی" در جامعه‌ی سرمایه‌داری که اباذری مطرح می‌کند، مفهومی است که به‌طور خاص در تحلیل‌های مارکسیستی نیز بازتاب دارد. اباذری نشان می‌دهد که چگونه سرمایه‌داری روابط اجتماعی‌ای را که به‌ظاهر برابری و آزادی را ترویج می‌دهند، در حقیقت بر روابط غیر متوازن قدرت استوار کرده است. او تأکید می‌کند که این برابری‌های ظاهری، همچون روابط ارباب و برده یا پول و ارزش، می‌توانند به‌عنوان پوششی برای سلطه واقعی عمل کنند. از سوی دیگر، اباذری خوانش‌های سنتی از هگل را با نگاهی انتقادی به چالش می‌کشد. در این کتاب، او به‌ویژه از "تحلیل‌های مارکسی و آدورنی" استفاده می‌کند تا نشان دهد که هگل به‌واسطه‌ی دیالکتیک خود، نه تنها مشکلات سرمایه‌داری و سلطه را نمایان می‌کند، بلکه به نوعی می‌توان از آن به‌عنوان پایه‌ای برای یک نظریه انتقادی اجتماعی و سیاسی استفاده کرد. اباذری تأکید می‌کند که نقدهای مارکس و آدورنو از هگل، درک عمیق‌تری از ساختارهای اجتماعی و پنهان‌کاری‌های موجود در جوامع سرمایه‌داری فراهم می‌آورد. "تأثیر تاریخیگ هگل در تفکرات بعدی، به‌ویژه در کارهای مارکس و آدورنو، نیز یکی از موضوعات اصلی این کتاب است. اباذری به‌خوبی نشان می‌دهد که چگونه این متفکران بر اساس مفاهیم هگلی، نقدهای رادیکال‌تری به سرمایه‌داری و سلطه اجتماعی وارد کرده‌اند. از این منظر، کتاب اباذری یک پل بین فلسفه کلاسیک هگل و تفکرات انتقادی معاصر ایجاد می‌کند.
در نهایت، اباذری استدلال می‌کند که تنها از طریق یک هستی‌شناسی که حساس به مقوله‌های انتزاعی و عملکردهای اجتماعی ملموس باشد، می‌توان تحلیلی جامع از جوامع سرمایه‌داری و ساختارهای قدرت آنها به دست آورد. این کتاب به خوانندگان ابزارهای مفهومی را می‌دهد تا بهتر بتوانند به فهم پیچیده‌ی روابط قدرت در جوامع مدرن دست یابند.