بیش از 100 سال پیش، یک ژاپنی حدود 40 هزار فرسنگ از شمال تا جنوب جهان را پیمود. وی به بخش هایی از ماوراء النهر و ایران سفر کرد و گزارش سفر خود را به صورت روزنامه ای نوشت. اکنون بخش ایران و واررود سفرنامه وی به فارسی ترجمه شده است. در مقدمه کتاب آمده است:
کا گه آکی اوءبا که نوشته هایش را بیشتر به نام قلمی خود، کاکوء، منتشر می کرد، به سفر و دیدن سرزمین ها و اقلیم های گونه گون جهان شوقی پایان ناپذیر داشت؛ و با آنکه خود گفته است که سفرهایش بیشتر از شمال تا جنوب (رود آمور در سیبری تا ملبورن در استرالیا) بوده و در سوی غرب فقط تا دریاچه بایکال رسیده، اما کتاب معروفش «چهل هزار میل سفر از شمال تا جنوب» گویا است که بسیاری از سرزمین ها را در چهارگوشه عالم دیده است. او خبرنگار پیشه کرد تا کار و حرفه را با آرزوی سفرهای دور و دراز که همیشه در دل داشت، همسو کند و شرح دیده ها و یافته هایش را برای روزنامه کوکومین (ملت) در توکیو می فرستاد؛ و پس از آن اگر حوصله و فراغتی می یافت این گزارش ها را به هم می پیوست و کتابی از آن می ساخت. اوءبا در کتاب معروفش «چهل هزار فرسنگ سفر از شمال تا جنوب» به شرح و وصف کشورهای پیشرفته نپرداخت، زیرا که می دید که بسیاری کسان دیگر درباره این سرزمین ها نوشته اند؛ و می خواست از اقلیم هایی که برای ژاپنی ها ناشناخته است بنویسد. پس تلاش و تمرکز خود را بیشتر متوجه اقیانوسیه (استرالیا) و جنوب افریقا و امریکای لاتین کرد و نیز ماوراء النهر را که قدیم ترین خاستگاه تمدن می دانست، از نزدیک دید و در همین گشت و گذار بود که به ایران سفر کرد. او شرح این سفر خود را در تابستان 1910 از روسیه آغاز کرد و ایران و ماوراء النهر را گشت و در بهره ای از کتاب «چهل هزار میل سفر از شمال تا جنوب جهان» نوشته است. این کتاب ترجمهی بخش سفرنامهی ایران و ورارود وی است.
کتاب سفرنامه ایران و ورارود