بوف کور شناخته‌شده‌ترین اثر صادق هدایت نویسنده معاصر ایرانی، رمانی کوتاه و از نخستین نثرهای داستانی ادبیات ایران در سدهٔ ۲۰ میلادی است. این رمان به سبک فراواقع نوشته شده و تک‌گویی یک راوی است که دچار توهم و پندارهای روانی است. کتاب بوف کور تاکنون، در هفتاد کشور، از فارسی به ۳۲ زبان زنده از جمله انگلیسی، فرانسه، آلمانی و عربی ترجمه شده‌است.
کتاب سایه های سرگردان می کوشند تا با رهیافتی و ه این اثر بپردازد و بر پایه ی تحلیل کوچک ترین عناصر متنی و روابط درون متنی دریچه ای به ن اثر بگشاید و خواننده را از منظری تو به دنیای معنای آن بیرد.
در بخشی از کتاب آمده است:
" درگاه ورودی خلاصه ترین و تقطیر شده ترین صورت بندی ادبی است که به فشرده ترین حالت ممکن کلیت رمان را پوشش داده است. در همین قسمت دو ویژگی ادبی هنری و فلسفی وجودی در هم تنیده شده است و همدیگر را کامل می.کنند کلیات فلسفی وجودی از سویی و جزئیات فردی از سویی دیگر در بافتاری ادبی هنری چنان وضعیتی فراهم کرده اند که در پاراگراف اول اتفاقات و پیش آمدهای نادر و عجیب فردی در سایه «عقاید» و اعتقادات بشری و عمومی قرار گرفته است و در چهار پاراگراف بعدی این بافته در هم پیچیده از هم باز شده و به سوی جهان شخصی شده رمان حرکت کرده است؛ به گونه ای که فردیت پنهان موجود در پاراگراف اول در باقی پاراگرافها تشخص یافته تر شده و به واژۀ «من» تعین داده و بر آن تمرکز کرده است. این سازوکار ادبی (تمهید تلفیق کل و (جزء) در فهم معنایی رمان اهمیت دارد که به آن خواهیم پرداخت. "
کتاب سایه های سرگردان
آگه