کتاب روزگار مبادا

نوشتار پیش رو تجربه رنج‌آوری را به تصویر می‌کشد. این نوشتار، اکنون را عدم اندیشیدن درباره ی زندگی نیک را می داند. اندیشه نکردن به معنای از دست دادن قابلیت تفکر و آگاهی است و نشان‌دهنده شتاب تباهی است. کمترین تعریف از زندگی رو به تباهی این است که در آن گفتگو و تفکر عمومی در مورد تعریف‌های واضح از معنای یک زندگی خوب ناممکن است. بحران در این مسیر، نمایانگر رفتن به سمت پیری و عدم نوآوری است. در این میان، در مکانی که تفکرات عمیق و آزمایش‌ها، که باید به تحقق آزادی جمعی کمک کنند، در دسترس نیست. به جای آن، تنها نمادهای انتزاعی از نشانه‌های بیماری ظاهر می‌شوند. اما نوآوری می‌تواند زنده‌تر شود. نوشتار کنونی تغییراتی در معنای توسعه داده است. این فرآیند تفکر سقراطی تلاش می‌کند اینجا و الان را توضیح دهد تا تغییری را در ایجاد کند. این دیگر پنهان نیست. در اینجا و الان، تفکر باید خطر معناپردازی و بیان آنچه که اتفاق می‌افتد را قبول کند و شجاعت داشته باشد که پیشنهاد دهد که راهبرد زندگی کنونی چگونه باید تغییر کند. این کتب فرآیند تحلیلی و تصویری از دلایل سیاسی و اجتماعی پیشرفت‌ها و مشکلات اخلاقی در اینجا و اکنون ارائه می‌دهد. این به معنای بازگویی و تصویرسازی واقعیت‌های تغییر کرده است.