«خانه» اثر یودیت هرمان، نویسندۀ آلمانی، در سال ۲۰۲۱ منتشر شده. راویْ زنی است که تا پایان قصه نامی از او نمی‌رود، در کارخانه‌ی سیگارسازی کار می‌کند و پیشنهاد اغواکنندۀ شعبده‌بازی مسیر زندگی‌اش را تغییر می‌دهد. خانه قصه‌ی مردمانی است که یک‌سره در جست‌وجوی رسیدن به موطنی آشنا و خون‌گرم‌اند و در تکاپوی گذر از جهان کهنه به نو. جست‌وجوگرانی که تلاش می‌کنند بر روزمرگی و روز‌مرْگی‌شان غلبه کنند و برای رسیدن به این هدف دست به هر تلاشی می‌زنند.
یودیت هرمان در این کتاب، بیش از آثار گذشته‌ی خود، ستایشگر زندگی است. از خاطره سخن می‌گوید و از تلاش؛ تلاش برای رستگار کردن یک گذشته‌ی چندپاره. شخصیت‌های هرمان در لحظه زندگی‌شان را سرشار از معنا می‌کنند و در لحظه آن را سپری می‌کنند. «خانه» روایتی شفاف است از گره‌های بازنشده تا میان‌سالی. هرمان عمیقا درگیر پرسش‌هایی هستی‌گرایانه است: دست غالب بر سرنوشت ما کدام است؟ چطور با پایان یک داستان عاشقانه کنار بیاییم؟ چطور تنهایی را بپذیریم؟ چطور رها کنیم و از نو بنا سازیم؟
یودیت هرمان با نگاهی تیزبین و در عین حال لطیف، به بررسی مفهوم "خانه" و "بودن" می‌پردازد. این اثر نه تنها روایتی از بازگشت فیزیکی به محل زندگی گذشته است بلکه بررسی کننده بازگشت درونی به خاطرات، تجربیات و بخش‌هایی از هویتی است که در طول سفر و غربت دچار دگرگونی شده‌اند. "خانه" تنها ساختمانی نیست که در آن زندگی می‌کنیم، بلکه مکانی است که در آن احساس امنیت، عشق و پذیرش می‌کنیم. هرمان در این کتاب با استفاده از شخصیت‌ها و داستان‌هایی که در هر فصل با دقت به تصویر کشیده شده‌اند، به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد: ما در کجا احساس تعلق می‌کنیم؟ چگونه تجربیات ما می‌توانند شکلی جدید به "خانه" بدهند؟ و آیا امکان بازگشت به "خانه"، به معنای واقعی کلمه یا به مفهوم امنیت و آشنایی، وجود دارد؟
با یک داستانگویی جذاب و زیبا، یودیت هرمان خواننده را به مسیری می‌برد که در آن هر کلمه به دقت انتخاب شده و هر جمله بار معنایی ژرفی دارد. تصاویری که از طبیعت، از فضای درون خانه‌ها و از روابط انسان‌ها ارائه می‌دهد، به شکلی عمیق به مسائل انسانی پرداخته و خواننده را به تأمل وادار می‌سازد. شخصیت‌های کتاب با تجربیات متفاوتی که از "خانه" دارند، هر یک به نوعی با چالش‌هایی مواجه هستند که به ما نشان می‌دهند خانه می‌تواند چقدر متغیر و چندوجهی باشد. برخی در جستجوی خانه‌ای هستند که هرگز نداشته‌اند، برخی دیگر می‌کوشند از خانه‌ای که برایشان دیگر معنایی ندارد فرار کنند، و برخی در تلاش برای بازسازی خانه‌ای هستند که از دست داده‌اند. یودیت هرمان با "خانه" نه تنها به معنای خانه به عنوان یک مکان بلکه به معنای خانه به عنوان مفهومی درونی و شخصی پرداخته است. این کتاب با اکتشاف موضوعاتی نظیر خانواده، عشق، تنهایی، فراغت و بازیابی، یک اثر چندبعدی و عمیق است که هر خواننده‌ای را با سوالاتی درباره مکان و نقش آن در شکل‌گیری هویت‌مان روبرو می‌سازد. کتاب "خانه" تجربه‌ای است که خواننده را به چالش می‌کشد تا درک کند "خانه" تنها یک مکان فیزیکی نیست، بلکه انبوهی از احساسات، خاطرات و تجربیات است که در طول زمان بر روح و روان ما شکل داده‌اند. از این رو، هر خواننده‌ای می‌تواند بخشی از خود را در صفحات این کتاب بیابد و شاید حتی تعریف خودش از "خانه" را بازبینی کند.
