کتاب «سنجش پیامدهای هستی شناسی هایدگر» نوشته « احسان شریعتی» به همت نشر نی منتشر شده است.
مارتین هایدگر که مسئله هستی شناسانه مد نظر او در این کتاب مورد بحث قرار گرفته است، یک فیلسوف آلمانی بود که به لحاظ وجود شناسی شناخته شده بود که در زمینه اگزیستانسیون نقش برجسته ای دارد. او اغلب به عنوان یکی از مهم ترین و تأثیرگذارترین فیلسوفان قرن بیستم شناخته می شود.
او به دلیل حمایت از حزب نازی پس از انتخابش به عنوان رئیس دانشگاه فرایبورگ در سال 1933 به طور گسترده مورد انتقاد قرار گرفت و در مورد رابطه بین فلسفه او و نازیسم اختلاف نظر وجود داشت.
در اولین متن اصلی هایدگر، هستی و زمان (1927)، دازاین به عنوان اصطلاحی برای نوع موجودی که انسان ها دارند معرفی شده است. هایدگر معتقد است که دازاین در حال حاضر یک درک «پیش هستیشناختی» و انضمامی دارد که نحوه زندگی آن را شکل میدهد، که او آن را در قالب ساختار واحد «بودن در جهان» تحلیل میکند. هایدگر از این تحلیل برای نزدیک شدن به مسئله معنای هستی استفاده می کند. یعنی این سوال که موجودیت ها چگونه به عنوان موجودیت های خاص ظاهر می شوند. به عبارت دیگر، «مسئله هستی» به این موضوع می پردازد که موجودات را به عنوان موجودات قابل فهم می کند.
کتاب سنجش پیامدهای هستی شناسی هایدگر